.
Αθανάσιος Βακιρτζης. έκθεση ζωγραφικής στην γκαλερί PAME με τίτλο " Ηδύφως"
Με την ευκαιρία τής έκθεσης ζωγραφικής μου των δύο τελευταίων χρόνων, θα σας γράψω λίγα λόγια. Η έκθεση θα περιέχει μια ποικίλη εκλογή έργων μου, πού κυριαρχεί ο άνθρωπος ή και αντικείμενα που σχετίζονται με αυτόν, ως επισημάνσεις τής ύπαρξης του κατά την απουσία του. Η έκθεση θα γίνει σε μια νέα αίθουσα τέχνης στο κέντρο της Αθήνας την PAME Gallery. Ένας πολύ φιλοξενος καί δροσερός χώρος πού περιμένει να σας υποδεχτεί .
Με τον όρο τεχνη περιληπτικά εννοούμε τις δημιουργίες του ανθρώπου, ανεξάρτητα από το ιδεώδες που επικρατεί μέσα στους αιώνες κατά συνθήκη του καλού στην τέχνη, το κυρίαρχο πάντα καί βασικό στοιχείο χαρακτηριστικό της , είναι να προκαλεί στον θεατή, ακροατή, αναγνώστη, ψυχική ηδονή. Είναι μία ειδική συναισθηματική λειτουργία που ενεργοποιείται μόνο με την παρουσία έργων τέχνης στον θεατή.
Η τέχνη διακρίνεται από την ιδιαίτερη πλαστική, τεχνική, ψυχική, διανοητική καλλιέργεια του δημιουργού καί την ατομική του έκφραση. Η ατομικότητα αυτή δεν είναι τόσο έντονη στην πρωτόγονη τέχνη ή την λαϊκή, εκτός εξαιρέσεων. Δεν μπορούμε να πούμε ότι η τέχνη είναι μια απόλυτα ατομική λειτουργία του καλλιτέχνη, γιατί βρίσκεται πάντοτε σε συνδιασμό με το περιβάλλον και τις κοινωνικές συνθήκες που τον περιστοιχίζουν. Εξ άλλου καί η τεχνική της είναι αποτέλεσμα ομαδικό κατά κύριο λόγο αφού υπάρχει ένα πλουραλιστικό μεν αλλά οργανωμένο καί ταξινομημένο σύνολο γνώσεων μέσα από τούς αιώνες.
Από το παρελθόν καταλαβαίνουμε ότι η τέχνη είναι ανάγκη που εμφανίζεται από την αρχή τής εξελικτικής πορείας κάθε πολιτισμού.
.
.
Πολλές φορές αναγκάζεται ο καλλιτέχνης να παράβλεψη την προσωπική του θέληση και να ακολουθήσει το αισθητικό ιδεώδες τής κοινωνίας. Η πειθαρχία του καλλιτέχνη παρουσιάζεται ως υποχρέωση κοινωνική. Εάν δεν θέλει ο καλλιτέχνης να είναι όργανο , γίνεται ένας επαναστάτης. Αντιδιαστέλλεται όμως η έννοια αυτή του επαναστάτη από την οργανωμένη αισθητική επανάσταση που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος άλλος καλλιτέχνης, που δεν είναι ατομικής βούλησης , αλλά ομαδικής δράσης.
Από την Αναγέννηση καί μετά θεωρείται το μεγαλύτερο προσόν στην τέχνη η ατομική ελευθερία του καλλιτέχνη. Ο αστικός πολιτισμός που διαρκώς εμπλουτίζεται με καινούριες εφευρέσεις και επιστημονικά επιτεύγματα φέρνει μεταβολές καί στην τέχνη, γιατί επηρεάζει τον τρόπο σκέψης και την αισθητικη. Λόγο της μεγάλης δε επικοινωνίας των λαών υπάρχουν αλληλεπιδράσεις στα καλλιτεχνικά τους επιτεύγματα, η τέχνη φέρνει κοντά τους λαούς καθώς γίνεται διεθνούς χαρακτήρα.
Η τέχνη μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις κατηγορίες: Πρώτη η τέχνη που εξυπηρετεί τά συναισθήματα την βούληση καί την ανάγκη πολυτέλειας, της πλούσιας τάξης καί κατευθύνεται από αυτήν. Η δεύτερη κατηγορία είναι η λαϊκή καί η εμπορική λεγόμενη, πού είναι για τόν λαό καί ταυτίζεται με την αισθητική του. Η τρίτη κατηγορία, είναι η επαναστατική τέχνη η ιδεολογικως αντίθετη των δύο προαναφερθέντων κατηγοριών. Η αρτιότερη μορφή τέχνης κατά την γνώμη μου είναι της προσωπικής ελευθεριας του καλλιτέχνη.
Έχω χρησιμοποιήσει πολλές φορές την λέξη τέχνη στο γραπτό μου αυτή λέξη έχει πολλές έννοιες. Αλλά η καλλιτέχνης δημιουργία, ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες έννοιες για το ότι δεν αποσκοπεί στην ικανοποίηση των υλικών αναγκών των ανθρώπων, αλλά στην ικανοποίηση ψυχικής ανάγκης που οδηγεί στην άνοδο του πνευματικού επιπέδου της κοινωνίας.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχουν δύο καλλιτεχνικοί δρόμοι. Ο ένας είναι από εξελικτική αναγκαιότητα που οδηγεί τούς καλλιτέχνες να δημιουργήσουν αθάνατα έργα τέχνης και ο άλλος οδηγεί τούς καλλιτέχνες στο να αποσκοπούν μόνο τόν εντυπωσιασμό εξαιτίας μίας πρωτοτυπίας και όχι γιατί έχουν κάτι σημαντικό να παρουσιάσουν που δεν υπήρχε πριν. Ο πρώτος είναι γόνιμος ενώ ο δεύτερος παράγει ιδιοτροπίες μόδας που γρήγορα αλλάζουν.
Η τέχνη έχει την ικανότητα ακόμα και σε θλιβερές καί άσχημες εικόνες τής πραγματικότητας να τις κάνει να εκπέμπουν ομορφιά στα μάτια του θεατή. πχ ένα σφάγιο ζωγραφισμένο από τον Σουτιν η μια τρελή γυναίκα. Από την αρχαιότητα πίστευαν ότι η δημιουργική δύναμη είναι μια ενθεος μανία με την οποία κάποιος από τους θεούς προικίζει μερικούς προνομιούχους ανθρώπους. Ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Πλωτίνος την ονομάζει: έκσταση και ελλαμψιν Θείου εν τώ καλλιτέχνη φωτός. Αλλά ακόμη και σήμερα ισχύει αυτή η άποψη, γιατί δεχόμαστε ότι πρέπει κάποιος να έχει ταλέντο, δηλαδή ιδιαίτερο χάρισμα που αν το καλλιεργήσει θα δημιουργήσει άξιο καλλιτεχνικό έργο. Αν δεν έχει αυτό το χάρισμα είναι μάταιο και αν ακόμα σπουδάσει και καταβάλει κόπους, να ασχοληθεί με την τέχνη. Ο καλλιτέχνης δεν γίνεται αλλά γεννιέται όπως λέει πολύ σωστά το ρητό που συχνά ακούμε. Πρώτα πρέπει να έχει ο καλλιτέχνης αυτή την ενθεο μανία αλλά μετά πρέπει να καταβάλει μακροχρόνιους κόπους για να κατακτήσει τα μέσα της εκφράσεως του ώστε να ανεβάσει σε υψηλό επίπεδο η τέχνη του. Παρόλα αυτά Από την Ιστορία τής τέχνης γνωρίζουμε καλά - που ισχύει και σήμερα - ότι μπορεί νά αργήσουν να εκτιμηθούν οι κοποι του ή και στην χειρότερη περίπτωση να μην εκτιμηθούν και ποτέ. Οπότε δεν είναι πάντα προς όφελος του καλλιτέχνη αυτή η ενθεη μανία. Μπορεί καί ναι μπορεί και όχι
. Βακιρτζης Αθανάσιος
Έκθεση ζωγραφικης
Από 14 Ιουλίου έως 8 Αυγούστου 2024
PÀME Gallery
Κλεισόβης 7 πλατεία Κάνιγγος
Εγκαίνια Κυριακή 14 Ιουλίου από 18:00 έως 22:00
Ωράριο λειτουργίας καθημερινά και Κυριακές από 10:00 έως 22:00
Είσοδος ελεύθερη
+30 6985033093