 |
| Frank Myers Boggs, Grand Opera House, Παρίσι , ιδιωτική συλλογή |
Αν έχετε πάει ποτέ στο Παρίσι, ξέρετε ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να βλέπεις την πόλη από κοντά. Ωστόσο, αυτός δεν είναι λόγος να μην πάρετε μια γεύση από αυτό με κάποια βοήθεια από σπουδαίους καλλιτέχνες. Ας δούμε, λοιπόν, δέκα πίνακες με ορόσημα του Παρισιού. Μερικά είναι έργα γεννημένων Παριζιάνων. Αντίθετα, άλλα είναι από ξένους, κάποιοι που βιώνουν τη μαγεία της πόλης για πρώτη φορά. Είναι υπέροχο να βλέπεις το ίδιο μέρος μέσα από τόσο διαφορετικά μάτια.
 |
| Jean-Georges Béraud, Arc de Triomphe, Champs-Élysées , γ. 1882-1886. Pinterest . |
Τα παριζιάνικα ψώνια είναι θρυλικά και πολλά από τα πιο σημαντικά καταστήματα στον κόσμο εμφανίζονται στα περίφημα Ηλύσια Πεδία. Αυτός ο διάσημος δρόμος κορυφώνεται στην εμβληματική Αψίδα του Θριάμβου. Στην πραγματικότητα, η αψίδα ήταν εμπνευσμένη από τις αρχαίες ρωμαϊκές θριαμβευτικές αψίδες και θυμίζει τις στρατιωτικές νίκες του Ναπολέοντα τον 19ο αιώνα. Ο Γάλλος καλλιτέχνης Jean-Georges Béraud (1848-1935) λάτρευε να ζωγραφίζει κομψές εικόνες όπως αυτή των Παριζιάνων στην όμορφη πόλη τους.
2. Tuileries
 |
| Édouard Manet, Music in the Tuileries , 1860-1861, Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο. |
Το Tuileries είναι ένα ευρύχωρο δημόσιο πάρκο ακριβώς έξω από το Musée du Louvre. Δεν χρειάζεται πολλή εισαγωγή, ούτε και ο καλλιτέχνης. Ο Édouard Manet (1832-1883) είναι πολύ γνωστός για το ότι συγκλονίζει το κοινό και εμπνέει γενιές μοντερνιστών. Αν και είναι πολύ πιο ήμερος, αυτός ο πίνακας των Παριζιάνων που απολαμβάνουν μια υπαίθρια συναυλία ταιριάζει ακριβώς με τις άλλες σκηνές του στην αστική ζωή. .
3. Quai Voltaire
 |
| Childe Hassam, April, Quai Voltaire , Παρίσι , 1897, ιδιωτική συλλογή. WikiArt . |
Το Quai Voltaire είναι ένας παρισινός δρόμος γνωστός για τα βιβλιοπωλεία του. Πράγματι, μπορείτε να δείτε πάγκους βιβλιοπωλών να πλαισιώνουν το δρόμο δίπλα στο νερό στο πρώτο πλάνο του πίνακα. (Η γαλλική λέξη quai σημαίνει αποβάθρα.) Ο καλλιτέχνης, Childe Hassam, ήταν ένας Αμερικανός ιμπρεσιονιστής γνωστός για τις απόψεις του για πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Παρίσι.
4. Pont Neuf
 |
| Johan Barthold Jongkind, Fire on Pont Neuf, 1853, ιδιωτική συλλογή. WikiArt. |
Το Pont Neuf είναι η παλαιότερη από τις πολλές γέφυρες που συνδέουν την αριστερή και τη δεξιά όχθη του Παρισιού κατά μήκος του Σηκουάνα. Ωστόσο, το όνομά του στην πραγματικότητα σημαίνει «νέα γέφυρα». Χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα, οπότε πιθανότατα τότε πήρε αυτό το όνομα. Αυτός ο πίνακας δείχνει τη γέφυρα να φλέγεται, αλλά δίνει και θέα στις αναγνωρίσιμες καμάρες της γέφυρας. Ο καλλιτέχνης, Johan Barthold Jongkind (1819-1891) ήταν, στην πραγματικότητα, ένας ολλανδικής καταγωγής ζωγράφος που πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στη Γαλλία. Συχνά απεικόνιζε γαλλικά τοπία και παριζιάνικα ορόσημα με στυλ επηρεασμένο τόσο από την ολλανδική τοπογραφία του 17ου αιώνα όσο και από τον ιμπρεσιονισμό.
5. Boulevard Malesherbes
 |
| Jean-François Raffaëlli, Boulevard Malesherbes, Παρίσι, γ. 1890, ιδιωτική συλλογή. WikiArt. |
Ο Jean-Francois Raffaëlli (1850-1924) ήταν Γάλλος καλλιτέχνης. Τα πιο γνωστά έργα του είναι ρεαλιστικοί πίνακες του εργατικού Παρισιού, αλλά χρησιμοποίησε επίσης πτυχές του ιμπρεσιονισμού, όπως μπορείτε να δείτε σε αυτόν τον πίνακα. Οι άνθρωποι, τα κτίρια, τα δέντρα και ο ουρανός αναμειγνύονται σε μια θολή ατμόσφαιρα που θυμίζει μια από τις ερμηνείες του Claude Monet στον Καθεδρικό Ναό της Ρουέν. Το Boulevard Malesherbes πήρε το όνομά του από έναν Γάλλο πολιτικό που έπεσε θύμα της γκιλοτίνας κατά τη Γαλλική Επανάσταση.
6. Boulevard Haussmann
 |
| Gustave Caillebotte, Boulevard Haussmann, Snow , γ. 1880-1881, ιδιωτική συλλογή. Wikimedia Commons (δημόσιος τομέας). |
Η Boulevard Haussmann φημίζεται για τα μαγαζιά της, αλλά είναι επίσης γνωστή για το ομώνυμο της. Ο Georges-Eugène “Baron” Haussmann (1809-1891) ήταν ο πολεοδόμος που διαμόρφωσε το Παρίσι όπως το ξέρουμε σήμερα. Πράγματι, δουλεύοντας για τον Ναπολέοντα Γ', ο Haussmann ανακατασκεύασε πλήρως την παλιά πόλη. Γκρέμισε κτίρια, διεύρυνε δρόμους και ενημέρωσε τις υποδομές για να μετατρέψει το Παρίσι σε μια σύγχρονη μητρόπολη. Είναι επίσης υπεύθυνος για την προώθηση του νεοκλασικού στυλ αρχιτεκτονικής. Μπορεί να το δει κανείς σε ορόσημα του Παρισιού όπως το Palais Garnier και τα κτίρια σε αυτόν τον πίνακα. Ο καλλιτέχνης, Gustave Caillebotte (1848-1894), ήταν βασικός Γάλλος ιμπρεσιονιστής.
7. Opera Garnier
 |
| Frank Myers Boggs, Grand Opera House, Παρίσι , ιδιωτική συλλογή. |
Η Opera Garnier είναι μια λαμπερή όπερα, που χτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα και πήρε το όνομά της από τον αρχιτέκτονα Charles Garnier. Είναι ένα υπέροχο παράδειγμα του στυλ αρχιτεκτονικής Beaux-Arts που συνδυάζει κλασικά, αναγεννησιακά και μπαρόκ στοιχεία. Είναι επίσης το σκηνικό του The Phantom of the Opera . Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Frank Myers Boggs (1855-1926) πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του στο Παρίσι, όπου σπούδασε με τον Jean-Leon Gerome. Ο 21χρονος έφτασε για πρώτη φορά στο Παρίσι τη χρονιά που άνοιξε η Opera Garnier. Η ζωντανή αναπαράσταση της όμορφης όπερας καθιστά εύκολο να δει κανείς τον θαυμασμό αυτού του νεαρού, γεννημένου στο Οχάιο Αμερικανού της εκλεπτυσμένης γαλλικής αρχιτεκτονικής.
8. Place Pigalle
 |
| Giovanni Boldini, Bus on the Pigalle Place, Παρίσι, ιδιωτική συλλογή. Wahooart. |
Το Place Pigalle είναι μια πλατεία στη Μονμάρτρη, μια γειτονιά καλλιτεχνών και συγγραφέων. Μπορείτε να βρείτε τις αίθουσες χορού Moulin Rouge και Moulin de la Galette εδώ. Ο Giovanni Boldini (1842-1931) ήταν ένας Ιταλός ζωγράφος της κοινωνίας που ήταν δημοφιλής στη Γαλλία. Μάλιστα, μάλλον γνώριζε καλά αυτή την περιοχή, επισκεπτόμενος συναδέλφους στα στούντιο τους ή πατρονάροντας τα καφέ που ήταν στέκια δημοφιλών καλλιτεχνών. Τα περισσότερα από τα κομψά πορτρέτα του , ωστόσο, πιθανότατα θα προτιμούσαν πιο λαμπερές συνοικίες.
9. Luxembourg Garden
 |
| Helena Sturtevant, Children in the Luxembourg Gardens, Παρίσι , 1914, ιδιωτική συλλογή. Artnet. |
Ο Κήπος του Λουξεμβούργου ιδρύθηκε το 1610. Αναμφίβολα, αυτό το μεγάλο πάρκο και το αγαπημένο παριζιάνικο ορόσημο ήταν ένα δημοφιλές μέρος συγκέντρωσης για αιώνες. Προσφέρει όμορφα λουλούδια, δέντρα, σιντριβάνια, λίμνες, έναν εκτεταμένο κήπο με γλυπτά και άλλα δημόσια αξιοθέατα. Η γαλλική Γερουσία συνεδριάζει στο κοντινό παλάτι του Λουξεμβούργου, που φαίνεται στο φόντο αυτού του πίνακα. Η Helena Sturtevant (1872-1946) ήταν Αμερικανίδα τοπιογράφος που εκπαιδεύτηκε στη Βοστώνη και στο Παρίσι. Πέτυχε μεγάλη επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Πρόκειται για ένα από τα γνωστά έργα της.
10. The Louvre
 |
| James Tissot, Στο Λούβρο (Ξένοι Επισκέπτες στο Λούβρο), 1879-1880, ιδιωτική συλλογή. WikiArt. |
Λίγα ορόσημα του Παρισιού είναι πιο διάσημα από το Λούβρο (μπορώ να σκεφτώ μόνο δύο). Το Λούβρο ξεκίνησε ως οχυρωμένο κάστρο τον 12ο αιώνα. Ωστόσο, το κτίριο που βλέπουμε σήμερα δημιουργήθηκε τον 16ο αιώνα. Έγινε μουσείο επί Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Άνθρωποι ταξιδεύουν από όλο τον κόσμο για να απολαύσουν τις απαράμιλλες συλλογές του, όπως ακριβώς κάνουν αυτοί οι τουρίστες στον πίνακα του James Tissot. Ο Tissot (1836-1902) ήταν Γαλλικής καταγωγής ρεαλιστής ζωγράφος.
Πηγή: dailyartmagazine.com