 | ||
| Paul Gauguin, Αυτοπροσωπογραφία αφιερωμένη στον Vincent van Gogh (Les Misérables) , 1888, Μουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ, Ολλανδία. |
Οι άνθρωποι λένε ότι δεν πρέπει να ζεις με τους φίλους σου γιατί η φιλία σου μπορεί να χαλάσει. Η ιστορία της φιλίας μεταξύ του Βίνσεντ βαν Γκογκ και του Πολ Γκογκέν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως παράδειγμα!
Μια αρχικά αθώα ανταλλαγή
 |
| Vincent van Gogh, Two Sunflowers , 1887, The Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ. |
Συναντήθηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1887. Ο Βίνσεντ βαν Γκογκ είχε φύγει από την Αμβέρσα για να ενωθεί με τον αδερφό του Theo. Εν τω μεταξύ, ο Paul Gauguin επέστρεφε από τη Μαρτινίκα με το εξωτικό και πολύχρωμο σετ ζωγραφικής του. Γοήτευσε τον Βαν Γκογκ ως καλλιτέχνη που έκανε την «τέχνη του μέλλοντος». Ο Γκωγκέν, με τη σειρά του, αρχικά είδε τους αδερφούς Βαν Γκογκ απλώς ως μια πιθανή νέα σύνδεση με την αγορά της τέχνης και την πηγή χρημάτων που χρειαζόταν τόσο πολύ. Στη συνέχεια, αντάλλαξαν μερικούς πίνακες: ο Βαν Γκογκ έστειλε δύο μελέτες για ηλιοτρόπια και ο Γκωγκέν έστειλε στην όχθη της λίμνης, Μαρτινίκα (Negresses) από το 1887. Αυτή η μοναδική αλληλογραφία ξεκίνησε την ανταλλαγή επιστολών και ιδεών.
Ένα κίτρινο σπίτι γεμάτο καλλιτέχνες
.jpg) |
| Vincent van Gogh, The Yellow House (The Street) , 1888, Μουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ, Ολλανδία. |
Το 1888 έφυγαν και οι δύο από το Παρίσι. Ο Γκωγκέν ταξίδεψε στη Βρετάνη για να εξερευνήσει την ύπαιθρο και να αναζητήσει τις ρίζες της ύπαρξης ανάμεσα στους «πρωτόγονους» αγρότες. Ο Βαν Γκογκ μετακόμισε στην Αρλ στη νότια Γαλλία, όπου άρχισε να αναπτύσσεται το όνειρό του να ιδρύσει μια κομμούνα για τους καλλιτέχνες για να ζήσουν και να εργαστούν μαζί. Νοίκιασε ένα κίτρινο σπίτι και κάλεσε τον Γκωγκέν να έρθει να ζήσει μαζί του. Παραδόξως ή όχι, ο Γκωγκέν συμφώνησε. Ωστόσο, πριν την άφιξή του, συνέχισαν και οι δύο να ανταλλάσσουν πίνακες και γράμματα.
Δύο Ανεξάρτητοι Καλλιτέχνες
 |
| Vincent van Gogh, Self-Portrait Dedicated to Paul Gauguin , 1888, Μουσείο Τέχνης Χάρβαρντ, Κέιμπριτζ, MA, ΗΠΑ. |
Η περίοδος πριν από τη μεταγραφή του Γκωγκέν στο «Στούντιο του Νότου» ήταν μια πολύ παραγωγική περίοδος και για τους δύο καλλιτέχνες. Εργάστηκαν σκληρά για να διαμορφώσουν τα πρωτότυπα στυλ και φιλοσοφίες τους. Και οι δύο θεωρούσαν τους εαυτούς τους ξεχωριστούς: Ο Γκωγκέν θεωρούσε τον εαυτό του ως έναν απόκληρο που είχε απορριφθεί από την κοινωνία. Ο Βαν Γκογκ κοίταξε τον Γκωγκέν, θεωρώντας τον εαυτό του μοναχό ή μαθητή της «νέας τέχνης».
 |
| Paul Gauguin, Αυτοπροσωπογραφία αφιερωμένη στον Vincent van Gogh (Les Misérables) , 1888, Μουσείο Βαν Γκογκ, Άμστερνταμ, Ολλανδία. |
Ο Γκωγκέν μετακόμισε στις 23 Οκτωβρίου 1888. Έζησαν μαζί δύο μήνες. Έφαγαν, δούλεψαν και συζητούσαν για την τέχνη. Καθώς πλησίαζε ο χειμώνας, αναγκάζονταν να περνούν όλο και περισσότερο χρόνο μαζί. Οι διαφορετικές και δυνατές προσωπικότητες τους συγκρούονταν πολύ συχνά, σε σημείο που ο Βαν Γκογκ αποκάλεσε τη σχέση τους «υπερβολικά ηλεκτρική». Οι συζητήσεις τους έγιναν ακόμη πιο έντονες και δούλεψαν πολύ έντονα αλλά με δύο εντελώς διαφορετικούς τρόπους.
Ο Βαν Γκογκ ζωγράφιζε γρήγορα και προτιμούσε τη ζωγραφική από τη φύση, ο Γκωγκέν από την άλλη, επέλεξε να δουλεύει από μνήμης με αργό και μεθοδικό τρόπο. Στα τέλη Δεκεμβρίου, ο Βαν Γκογκ, εξαντλημένος και στενοχωρημένος, απείλησε τον Γκωγκέν με μαχαίρι. Στη συνέχεια έκοψε μέρος του αυτιού του. Ο Γκωγκέν έφυγε, για να μην ξαναδεί τον Βαν Γκογκ.
Έμειναν ηλιοτρόπια
 |
| Paul Gauguin, Sunflowers on an πολυθρόνα, 1901, Μουσείο Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη, Ρωσία. |
Έχοντας φύγει από την Αρλ, το ζευγάρι συνέχισε να ανταλλάσσει γράμματα μέχρι τον θάνατο του Βαν Γκογκ 19 μήνες αργότερα. Ο Γκωγκέν ταξίδεψε στην Ταϊτή αμέσως μετά, τον Απρίλιο του 1891. Αν και το στυλ του παρέμεινε διαφορετικό, οι έντονες συζητήσεις με τον Βαν Γκογκ άφησαν σημάδι στη ζωγραφική του. Ένα τέτοιο παράδειγμα ήταν ο ηλίανθος, το αγαπημένο λουλούδι του Βαν Γκογκ που συνόδευε τη φιλία τους από την αρχή.