Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας μήνας από την διεξαγωγή των φετινών βραβείων Οσκαρ,μια τελετή που πραγματοποιήθηκε από την Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών στις 10 Μαρτίου 2024, στο Dolby Theatre στο Λος Άντζελες με σκοπό να επιβραβεύσει τα κινηματογραφικά επιτεύγματα των ταινιών που κυκλοφόρησαν το 2023.
Μια από τα μεγάλα φαβορί των βραβείων και η ταινία με τα υψηλότερα έσοδα για το 2023,ήταν η πολυσυζητημένη “Barbie”, η οποία ομολογουμένως δε τα πήγε όσο καλά πίστευαν όλοι (αναλυτές και κοινό), κερδίζοντας μόνο ένα βραβείο στην κατηγορία : “Best original song” με το κομμάτι της Eilish,”What Was I Made For?”.
Με αφορμή τα αποτελέσματα αυτά αλλά και ένα άρθρο της Lifo που διάβασα με τίτλο «Όσκαρ 2024: Όντως η πατριαρχία εκδικήθηκε την Barbie;» θεώρησα σωστό να υπερ_μοιραστώ για άλλη μαι φορά τη γνώμη μου, σχολιάζοντας κάποια δεδομένα για το φαινόμενο αυτό που ονομάζεται Barbie.
Οπωσδήποτε, η αμφιλεγόμενη φύση της ταινίας οφείλεται στην επιλογή της εταιρειας Mattel να προβάλλει αυτή την προοδευτική φυλετική προσέγγιση. Ωστόσο, όταν μια τόσο μεγάλη εταιρία έχει ως κύριο σκοπό το κέρδος, δεν είναι σπάνιο να ασκεί κριτική ακόμα και στον εαυτό της με ειρωνική χροιά, φαινόμενο που παρατηρούμε στην ταινία, προωθώντας μηνύματα ισότητας ή νεοτερισμού όχι με την συμπεριληπτική οπτική του θέματος αλλά μόνο για το κερδοσκοπικό συμφέρον.
Επομένως, το πρόβλημα που προκύπτει είναι πως η καπιταλιστική λογική εστιάζει στην αγορά και τη συντήρηση της υπάρχουσας «ανώτερης» τάξης και όχι της ουσιαστικής κοινωνικής αλλαγής.
Πως μπορούμε λοιπόν, να βασιζόμαστε σε μεγάλες εταιρίες όπως η Mattel στο να διαχειρίζονται την κοινωνική πολυμορφία και να ελπίζουμε για μια ουσιαστική συμπεριληπτική προσέγγιση στον κόσμο του θεάματος και της αγοράς;
Η κριτική ματιά που ορίζεται να έχουμε απέναντι σε μπλοκμπάστερ ταινίες αντίστοιχου βεληνεκούς και διαφημιστική προώθησης όπως την νέα “Barbie”, μπορεί να λειτουργήσει ως σωσίβια λέμβο, ανακουφίζοντάς μας από την αμάσητη κατανάλωση. Ακόμη και στα βραβεία των Όσκαρ μίλησαν για προώθηση της πατριαρχικής φιγούρας, αποφεύγοντας να αναφερθούν στην προσέγγιση της εταιρίας πίσω από την ταινία.
Καλό θα ήταν λοιπόν, η προώθηση της δύναμης της διαφορετικότητας, της ισότητας, του φεμινισμού να μην αφήνεται από την κοινωνία σε χέρια βιομηχανικών κολοσσών όπως η Mattel και η κάθε Μattel, αλλά να αναζητήσει το καθένα μας την προσωπική στάση ζωής του απέναντι σε κοινωνικά θέματα όπως αυτό που παρουσιάζεται στην ταινία.
Κλείνοντας, αν μου ζητούσε κάποιο άτομο να απαντήσω στην ερώτηση: Τελικά αδικήθηκε η ταινία Barbie, γιατί τα όσκαρ δεν ήθελαν να προωθήσουν μια διαφορετική αντίληψη για τον φεμινισμό που η ταινία προωθούσε ; Θα απαντούσα αρνητικά, αναφέροντας όλους τους παραπάνω λόγους.
Follow me for more:
*Ακολουθήστε μας στο Google News, Facebook, instagram, twitter.