 |
| Το αριστούργημα του Ρέμπραντ «The Night Watch» εκτίθεται στο Rijksmuseum στο Άμστερνταμ. |
Στο τεράστιο αριστούργημα του 17ου αιώνα του Ρέμπραντ «The Night Watch», ένας όχλος Ολλανδών πολιτών και στρατιωτών συγκεντρώνεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και ετοιμάζεται να βγει για να υπερασπιστεί την πόλη του. Ο Ρέμπραντ, ένας δεξιοτέχνης του φωτός και της σκιάς, φώτιζε στρατηγικά τα εκφραστικά χέρια και τα πρόσωπα των υποκειμένων του, ενώ η σκιά έκρυβε τις λεπτομέρειες του δωματίου και έκρυβε πολλά από τα σώματα των φρουρών.
Δεν ήταν μόνο αυτό που έκρυβε ο διάσημος πίνακας, ανακάλυψαν πρόσφατα οι ερευνητές.
Όταν οι συντηρητές χρησιμοποίησαν ακτίνες Χ για να κοιτάξουν κάτω από το βερνίκι και το χρώμα του «The Night Watch», ανακάλυψαν κάτι απροσδόκητο κάτω από την επιφάνειά του: ένα στρώμα που ήταν γεμάτο μόλυβδο.
Αυτή ήταν η πρώτη αξιολόγηση στην 400χρονη ιστορία του πίνακα που συνδύασε ακτίνες Χ με φασματοσκοπία δείγματος βαφής και τρισδιάστατες ψηφιακές ανακατασκευές και αποκάλυψε ένα στρώμα πλούσιο σε μόλυβδο που δεν είχε ξαναδεί στα έργα του Ρέμπραντ, ανέφεραν οι ερευνητές στο το περιοδικό Science Advances.
Ο Ρέμπραντ και οι σύγχρονοί του καλλιτέχνες ξεκίνησαν συνήθως έναν πίνακα επικαλύπτοντας πρώτα τον καμβά με ένα σκληρυντικό στρώμα κόλλας και στη συνέχεια προσθέτοντας ένα βασικό στρώμα υποκείμενης χρωστικής ουσίας, γνωστό ως στρώμα εδάφους, για να ασταρώσει τον καμβά.
Αλλά δεν υπήρχε στρώμα κόλλας στο «The Night Watch». Το στρώμα κορεσμένο με μόλυβδο μπορεί να χρησιμοποιήθηκε αντ 'αυτού επειδή θα μπορούσε να προστατεύσει καλύτερα τον καμβά, πρότειναν οι συγγραφείς της μελέτης.
Όταν ο πίνακας ολοκληρώθηκε το 1642, κρεμάστηκε στο Kloveniersdoelen του Άμστερνταμ - ένα πεδίο βολής σωματοφυλάκων - σε έναν τοίχο που βλέπει σε μια σειρά από παράθυρα, όπου θα ήταν ευάλωτο σε ζημιές από την υγρασία.
Ο Ρέμπραντ μπορεί να είχε την ιδέα να ενισχύσει τον καμβά του με μόλυβδο από μια δημοσίευση για τη χημεία της ζωγραφικής, που γράφτηκε εκείνη την εποχή από έναν γιατρό από τη Γενεύη ονόματι Théodore de Mayern, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Fréderique Broers, ερευνητής μικροσκοπίας στο Rijksmuseum. στο Άμστερνταμ, όπου εκτίθεται το «The Night Watch».
Στα γραπτά του, ο Mayern ανέφερε ότι παρατήρησε έναν πίνακα που είχε προετοιμαστεί με κόλλα και τα στρώματα της μπογιάς και της κόλλας είχαν διαχωριστεί αφού το έργο τέχνης κρεμόταν για αρκετά χρόνια σε έναν υγρό τοίχο. Σε τέτοιες συνθήκες, έγραψε ο Mayern, ένας καμβάς απαιτούσε ένα θεμελιώδες στρώμα λαδιού πλούσιου σε μόλυβδο. Οι ερευνητές υποψιάστηκαν ότι ο Ρέμπραντ επέλεξε να δουλέψει με μόλυβδο «καθώς έχει περισσότερες ιδιότητες ξήρανσης σε σύγκριση με το κανονικό στρώμα κόλλας για την προετοιμασία του καμβά», είπε ο Broers στο CNN.
Είτε η έμπνευση προερχόταν από τον Mayern είτε από τη συζήτηση μεταξύ ζωγράφων, ο Ρέμπραντ πιθανότατα αγκάλιασε την ασυνήθιστη τεχνική ως πολλά υποσχόμενη προστασία για έναν πίνακα που ήξερε ότι θα εμφανιζόταν σε ένα υγρό σημείο, είπε ο Broers. Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο Ρέμπραντ ήταν ανοιχτός στην εξερεύνηση αντισυμβατικών μεθόδων που παρέκκλιναν από τις τυπικές πρακτικές του, προκειμένου να εκτελέσει το μοναδικό του καλλιτεχνικό όραμα.
 |
| Ένα μέχρι τώρα άγνωστο στρώμα που περιέχει μόλυβδο ανακαλύφθηκε στο The Night Watch του Rembrandt μετά από ανάλυση δείγματος χρώματος χρησιμοποιώντας διαφορετικές τεχνικές. |
Επιχείρηση Night Watch
Οι έρευνες ήταν μέρος ενός έργου συντήρησης και ανάλυσης που ονομάζεται Operation Night Watch, το οποίο ξεκίνησε το Rijksmuseum το 2019. Το πραγματικό όνομα του πίνακα — «Militia Company of District II under the Command of Captain Frans Banninck Cocq» — έγινε «The Night Watch» τον 18ο αιώνα, εν μέρει λόγω της βαριάς επίστρωσής του με βερνίκι και του χρόνου. Καθώς το βερνίκι κιτρίνιζε και σκοτείνιαζε από χρόνια βρωμιάς, οι θεατές πίστευαν λανθασμένα ότι η σκηνή έλαβε χώρα τη νύχτα.
Στρώματα βερνικιού αφαιρέθηκαν όταν ο πίνακας καθαρίστηκε τη δεκαετία του 1940, ανασηκώνοντας μεγάλο μέρος του σκοταδιού. Αλλά υπήρχε ακόμη πολλή δουλειά να γίνει για την αποκατάσταση και την ανάλυση του έργου τέχνης. Το Operation Night Watch είναι «το μεγαλύτερο και ευρύτερο έργο έρευνας και συντήρησης στην ιστορία του αριστουργήματος του Ρέμπραντ», με στόχο να εμβαθύνουμε στη διαδικασία του Ρέμπραντ και να διατηρήσουμε τον πίνακα για πολλές δεκαετίες, σύμφωνα με το Rijksmuseum.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα από σαρώσεις μεγάλης κλίμακας του πίνακα χρησιμοποιώντας φθορισμό ακτίνων Χ και περίθλαση σκόνης, καθώς και φασματοσκοπία ανακλαστικής απεικόνισης. Αυτές οι νέες τεχνικές δημιούργησαν οπτικοποιήσεις χημικών στοιχείων και μορίων, αποκάλυψαν την κατανομή τους και έδειξαν πού σχηματίστηκαν οι κρυσταλλικές δομές.
Ένα μικροσκοπικό δείγμα χρώματος με πλάτος μόλις 55 μικρόμετρα και μήκος 160 μικρόμετρα αφαιρέθηκε από τον πίνακα, σαρώθηκε και στη συνέχεια διαμορφώθηκε ψηφιακά σε 3D — μια νέα προσέγγιση που ρίχνει φως στον τρόπο συναρμολόγησης του πίνακα, είπε ο Broers.
«Συχνά βλέπεις έναν πίνακα ως αντικείμενο 2D, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα τρισδιάστατο αντικείμενο γιατί έχουμε όλα αυτά τα στρώματα βαφής», εξήγησε. Η έρευνα σε τρισδιάστατα αντικείμενα απαιτεί μια τρισδιάστατη προοπτική, «για να κατανοήσουμε πραγματικά το μέγεθος των σωματιδίων και πώς σχετίζονται τα διαφορετικά σωματίδια χρωστικής ουσίας μεταξύ τους».
Ένα μυστήριο που τελείωσε
Για δεκαετίες, οι ειδικοί είχαν παραξενευτεί από την εμφάνιση σε όλη τη ζωγραφική μικροσκοπικών «σπυριών» κρυστάλλων μολύβδου που ανέβηκαν στην επιφάνεια φαινομενικά από το πουθενά. Ο μόλυβδος βρίσκεται συνήθως στη χρωστική του λευκού μολύβδου, αλλά υπήρχε λίγο φωτεινό λευκό στο "The Night Watch".
Οι μικροσκοπικές κηλίδες μολύβδου αναδύονταν ακόμη και στις πιο σκοτεινές περιοχές του πίνακα, επιδεινώνοντας περαιτέρω το αίνιγμα, είπε ο Broers. Με τον εντοπισμό ενός στρώματος πλούσιου σε μόλυβδο που επικαλύπτει τον καμβά, αυτό το μυστήριο επιτέλους τελείωσε.
«Είναι ένα πραγματικά μεγάλο κομμάτι παζλ για να καταλάβεις την τρέχουσα κατάσταση του χρώματος», είπε.
Μια άλλη σημαντική ανακάλυψη που έγινε κατά τη διάρκεια προηγούμενων ερευνών ήταν η σύνθεση του εδαφικού στρώματος, το οποίο βρίσκεται πάνω από το μολύβδινο και είναι κατασκευασμένο από χαλαζία και πηλό. Ήταν η πρώτη απόδειξη ότι ο Ρέμπραντ χρησιμοποίησε αυτό το μείγμα, το οποίο συνέχισε να χρησιμοποιεί (αν και όχι αποκλειστικά) για το υπόλοιπο της καριέρας του.
Προηγουμένως, ο Ρέμπραντ είχε ασταρώσει τους καμβάδες του με ένα διπλό στρώμα εδάφους: ένα από κόκκινο χώμα και μετά ένα άλλο από λευκή χρωστική ουσία. Αλλά το «The Night Watch» ήταν πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε άλλο έργο του, με ύψος 3,795 μέτρα και μήκος 4,535 μέτρα. Ένα μόνο στρώμα εδάφους θα ήταν ελαφρύτερο, πιο ευέλικτο και φθηνότερο από το συνηθισμένο διπλό στρώμα του, σύμφωνα με τη μελέτη.
Οι επιτυχίες του Operation Night Watch προέρχονται από μια πολύπλευρη προσέγγιση για τη διατήρηση και την προστασία του, πρόσθεσε ο Broers. Τα δεδομένα από σαρώσεις ακτίνων Χ αξιολογήθηκαν μαζί με λεπτομέρειες που αποκαλύφθηκαν από ειδικούς καθαρισμού και συντήρησης. Η επιμελητική ερμηνεία παρείχε ένα ιστορικό υπόβαθρο για τα χημικά συστατικά που αποκαλύφθηκαν στα στρώματα βαφής και ασταριού. Μαζί, αυτοί οι διαφορετικοί κλάδοι εισάγουν το «The Night Watch» στη σύγχρονη εποχή για τις επόμενες γενιές.
«Χρειαζόμασταν πραγματικά όλη την τεχνογνωσία από ολόκληρη την ομάδα της Operation Night Watch για να το φέρουμε στο πλαίσιο», είπε ο Broers.
Πηγή: cnn.com