 |
| Όλες οι εικόνες ανήκουν στον Γιάννης Βακιρτζής ©️ |
Εικόνες από το αέναο ανθρώπινο υπαρξιακό σύνολο που διαρκώς αναγεννάται η ζωγραφική μου πλάθει. Ήχος κτιστών και μαστόρων δεν ακούγεται. Μόνος χτίζω χωρίς διακοσμητικές λάμψεις χωρίς να νοιάζομαι ποιον θα προσελκύσει το έργο που οι συντεταγμένες της δημιουργίας του δεν είναι εδώ αλλά πηγάζουν από το εγώ μου. Δεν κοιτάζω να ανέβω γιατί δεν είμαι χαμηλά. Η ζωγραφική μου και η μουσική μου είναι συγγενείς. Η στιγμές της δημιουργίας έχουν μια μοναδική αίγλη για μένα και αυτό έχει την μόνη σημασία. Μπορεί άλλοι να δένονται με σχοινιά πχ και να παίρνουν μεγάλα βραβεία γι'αυτό αλλά δεν συγκινείται το αισθητικό μου στοιχείο για να αλλάξω θέση από αυτό το πρωτογενές περιεχόμενο που έχει η δική μου εκφραστική δύναμη.
Το βιογραφικό μου από τα παλιά δεν θα το γράψω, σημασία έχει τι κάνω εγώ εδώ τώρα. Κάθομαι δίπλα στο τζάκι που σιγοκαίει μια μικρή φωτιά όχι γιατί κρυώνω αλλά για να τραβάει τον καπνό του τσιγάρου καθώς πίνω τον καφέ και ατενίζω ένα μικρό έργο που έφτιαξα εχθές και στέκεται μπροστά μου στο καβαλέτο. Δεν πασχίζω πασίχαρος να ανατέλλω. Αυτό γινόταν κάποτε στο παρελθόν.
Περισσότερα έργα του καλλιτέχνη: https://yvak.blogspot.com/
*Ακολουθήστε μας στο Google News, Facebook, instagram, twitter και γίνετε μέρος της κοινότητας μας στο Discord.