Είναι ο Damien Hirst ο πιο διάσημος Βρετανός καλλιτέχνης της εποχής μας; Μπορεί να είναι. Μπορεί να έχετε δει την αναδρομική του έκθεση στη Tate το 2012 ή στη δική του γκαλερί Newport Street το 2021, αλλά δεδομένης της φήμης και της εμβέλειας του Hirst, οι αναδρομικές εκθέσεις ή οι έρευνες είναι σχετικά σπάνιες. Δεδομένης της παραγωγής, μπορεί να είναι εύκολο να ξεχάσουμε να κοιτάξουμε πίσω στην πρώιμη δουλειά του. Αναδυόμενος από τα τέλη της δεκαετίας του '80, μια εποχή που σημαδεύτηκε πολιτικά από την απληστία και το μεγάλο χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημιουργήθηκε το κίνημα των Νέων Βρετανών Καλλιτεχνών, εν μέρει γεννημένο από την εμβληματική έκθεση «Freeze» του 1988. Ο Hirst ανέκαθεν ασχολούνταν τόσο με τον θάνατο όσο και με τον φόβο, και αυτά τα θέματα διατρέχουν την τέχνη του. Εμφανίζονται ως εστίαση στη φαρμακευτική, την αυτοκαταστροφή, το άγχος και τη φθορά, με την πλευρά της μαζικής καλλιτεχνικής παραγωγής και - πιο πρόσφατα - την προσβασιμότητα έργων όπως το The Currency, που είδαμε τον Hirst να φτιάχνει, να πουλά και να καταστρέφει έναν τεράστιο αριθμό έργων που πωλήθηκαν σε πολύ χαμηλότερη τιμή. Το The Weight of Things, στο Μουσείο Αστικής και Σύγχρονης Τέχνης του Μονάχου (MUCA), επιμελήθηκε ο ίδιος ο Hirst και περιλαμβάνει έργο που εκτείνεται σε τέσσερις δεκαετίες. Πηγαίνοντας πίσω στις αρχές της δεκαετίας του 1990, το Ηνωμένο Βασίλειο βρισκόταν σε ύφεση και στο προσκήνιο ήρθε μια γενιά Βρετανών καλλιτεχνών, γκαλερίστων και επιμελητών που θα άλλαζαν για πάντα την καλλιτεχνική σκηνή στο Ηνωμένο Βασίλειο και θα γεννούσαν μια σκηνή που έστελνε κυματισμούς σε όλο τον κόσμο. Ο Hirst, με τη Sarah Lucas και την Tracey Emin, συγκλόνισε με το έργο του μέσω της αμεσότητάς του στην αντιμετώπιση του ανείπωτου και του φόβου που περιβάλλει τη σχέση μας με τον θάνατο. Το «When Logics Die», 1991, το οποίο παρουσιάζει μια φωτογραφία ενός αυτόχειρα δίπλα σε ένα τραπέζι με εργαλεία ιατρικής και προϊόντα καθαρισμού, εξακολουθεί να είναι ένα πολύ συγκλονιστικό έργο και σπάνια συζητείται όταν μιλάμε για το έργο του Hirst. Θα μπορούσατε να πείτε ότι έχει ωριμάσει σταδιακά τις επόμενες δεκαετίες της καριέρας του καθώς η εστίασή του μετακινήθηκε από την πραγματικότητα του θανάτου στον μηδενισμό του καπνίσματος στο «Forgotten Dead», το 1997, ένα υπερμεγέθη τασάκι γεμάτο με αληθινά, αποτσίγαρα. Υπάρχουν πολλά έργα από τη σειρά «Natural History», συμπεριλαμβανομένου ίσως του πιο διάσημου, όπου ο Hirst τοποθέτησε νεκρά ζώα σε δεξαμενές φορμαλδεΰδης. Ο παράγοντας σοκ αυτών των έργων απλά δεν εξασθενεί καθώς, ανεξάρτητα από τα συναισθήματά σας για αυτά, μας αναγκάζουν να αντιμετωπίσουμε τη δική μας θνητότητα. Αυτά τα έργα, όπως και με το μεγαλύτερο μέρος του έργου που κάνει ο Hirst, πηγαίνουν στην καρδιά των πραγμάτων. Υπάρχει κάτι ακλόνητο στον Damien Hirst, και αυτό είναι που βλέπουμε σε αυτήν την έκθεση. Μπορεί να έχει ωριμάσει με τα χρόνια, αλλά η επιθυμία του να ξεπεράσει τα όρια, είτε μέσω μεγάλου αριθμού εκτυπώσεων που διανέμονται μέσω του HENI, είτε μέσω της καύσης 1.000 έργων τέχνης στο έργο του The Currency, δείχνει ότι είναι διατεθειμένος να πάει κόντρα στο ρεύμα. Το The Weight of Things είναι στο Μουσείο Αστικής και Σύγχρονης Τέχνης (MUCA), Μόναχο, από τις 26 Οκτωβρίου 2023 έως τα τέλη Ιανουαρίου 2024. muca.eu Πηγή: www.wallpaper.com/ |