Πώς η Nancy Holt περίμενε την εποχή του Influencer

26/12/2022

Nancy Holt, από τη σειρά Western Graveyards (1968) (όλες οι φωτογραφίες Renée Reizman/Hyperallergic)

Αν και είναι περισσότερο γνωστή για την land art, η Nancy Holt μελέτησε επίσης τον χώρο και τον χρόνο μέσω φωτογραφίας, εγκατάστασης και performance. Ο Sprüth Magers αναδεικνύει αυτά τα λιγότερο γνωστά έργα τέχνης στο Nancy Holt: Locating Perception , την πρώτη ατομική έκθεση της αείμνηστου καλλιτέχνιδας στο Λος Άντζελες από το 1985.

Πριν ασχοληθεί με τη γλυπτική, ο Holt γοητεύτηκε από το τότε αναπτυσσόμενο μέσο της φωτογραφίας. Χρησιμοποίησε μια κάμερα για να συναρμολογήσει οπτικά ποιήματα, αναζητώντας μοτίβα στο δομημένο περιβάλλον, όπως επανάληψη λέξεων, δομικά υλικά ή χρωματικές παλέτες.

Ένα τέτοιο οπτικό ποίημα στο Locating Perception βρίσκεται στις φωτογραφίες της σειράς California Sun Signs (1972). Ταξιδεύοντας σε όλη την πολιτεία, η Holt βρήκε τη λέξη «ήλιος» να την καλεί με πολλές μορφές. Συχνά πηδούσε από πινακίδες μοτέλ ή κρυβόταν μέσα σε μια άλλη λέξη, όπως "ηλιακό ρολόι", που προσπαθούσε να προκαλέσει το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Καλιφόρνια. Η Holt αποτυπώνει κατάλληλα τα κείμενα στο φως της ημέρας, τον άσπρο-καυτό ήλιο που αναπηδά από τις πινακίδες ή τις ακτίνες που αιμορραγούν στο κάδρο.

Μια άλλη φωτογραφική σειρά, το Western Graveyards (1968), μελετά την ομοιογενή αισθητική των αγροτικών ταφικών τοποθεσιών στο Lone Pine της Καλιφόρνια και στη Βιρτζίνια Σίτι της Νεβάδα. Απλώθηκαν σε καστανά σκονισμένα χωράφια, στραβούς σταυρούς που σηματοδοτούσαν την επικράτειά τους, ένα σωρό από πέτρες που βαραίνουν την ψυχή θαμμένη από κάτω. Οι θέσεις ανάπαυσης που ανακάλυψε η Holt σε αυτές τις πόλεις φαίνονται σχεδόν σαν καρικατούρες της Άγριας Δύσης. Μια χειροποίητη ξύλινη ταφόπλακα αποτίει φόρο τιμής σε ένα Baby Baxter, χωρίς καταγεγραμμένη ημερομηνία γέννησης ή θανάτου, σαν ένα στήριγμα του Halloween. Αλλά τα αμμώδη, ad hoc νεκροταφεία ήταν πράγματι ζωντανά μνημεία, με φρέσκα λουλούδια τοποθετημένα.

Αν και αυτές οι φωτογραφίες προέρχονται από τα μέσα του 20ου αιώνα, τα California Sun Signs και Western Graveyards προσδοκούν την αισθητική του 21ου αιώνα. Πλαισιωμένες σε τετράγωνα, οι εικόνες συγκεντρώνονται σαν το πλέγμα του Instagram. Το σκηνικό, επίσης, είναι προφητικό: τα ηλιακά ζώδια της Holt θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν οποιοδήποτε ερειπωμένο σκηνικό στην έρημο.

Η σχέση μεταξύ της παλιάς αρχιτεκτονικής και των σύγχρονων δονήσεων παίζει επίσης στην εκπληκτική εγκατάστασή της «Electrical System» (1982). Ο λαβύρινθος από μεταλλικούς αγωγούς και λαμπτήρες πυράκτωσης γεμίζει το μεγαλύτερο μέρος του δεύτερου ορόφου του Sprüth Magers. Οι θεατές καλούνται να περάσουν προσεκτικά μέσα από το γλυπτό, όπου οι χαλύβδινοι σωλήνες συγκλίνουν σε κορυφές που φτάνουν σχεδόν μέχρι την οροφή, με μια λάμπα.

Η Holt χρησιμοποίησε τα γλυπτά της συστήματος της για να εκθέσει κρυφές πτυχές του δομημένου περιβάλλοντος, αλλά η αναδημιουργία του έργου στη σημερινή εποχή πρέπει να φιλοξενήσει τις τεχνολογικές καινοτομίες που έχουν εμφανιστεί από τη δεκαετία του '80. Αν και οι μεταλλικοί σωλήνες παραμένουν το πρότυπο του σύγχρονου ηλεκτρικού σχεδιασμού, τα καλώδια που ρέουν μέσα από αυτούς τους σωλήνες είναι πλέον περιτυλιγμένα με PVC αντί για καουτσούκ, και οι κομψοί λαμπτήρες πυρακτώσεως, που θα βρίσκονταν στο σπίτι σε ένα craft cocktail lounge, έχουν τώρα LED.

Ακριβώς απέναντι από το Sprüth Magers βρίσκεται ο σκελετός της μισοχτισμένης επέκτασης του Μουσείου Τέχνης της Κομητείας του Λος Άντζελες. Το εργοτάξιο, με τις κολόνες του να αντικατοπτρίζουν το «Ηλεκτρικό Σύστημα», φαίνεται μέσα από ένα παράθυρο όταν στέκεστε δίπλα στην εγκατάσταση της Holt. Για άλλη μια φορά, η Holt σχεδιάζει το σημερινό τοπίο μέσα από τα αναχρονιστικά υλικά της.