«Ο όρος Capitalocene αναφέρεται σε μια γεωλογική εποχή στην οποία εισήλθε η Γη τον 19ο αιώνα», γράφει η εικαστικός Chloé Milos Azzopardi (γεν. 1994). «Προσδιορίζει τους άνευ προηγουμένου περιβαλλοντικούς μετασχηματισμούς που προκαλούνται από την ανθρώπινη δραστηριότητα σε υπερανεπτυγμένες χώρες». Η έννοια μπήκε στη δημοτική γλώσσα το 2016 μετά το Anthropocene or Capitalocene του ιστορικού Jason W. Moore ; Η Φύση, η Ιστορία και η Κρίση του Καπιταλισμού – ένα βιβλίο που υποστηρίζει ότι οι παγκόσμιες κρίσεις του 21ου αιώνα έχουν, πολύ συχνά, τις ρίζες τους στην «Εποχή του Κεφαλαίου». Το Écosystèmes είναι το τελευταίο κεφάλαιο της συνεχιζόμενης σειράς της Azzopardi Les formes qu'ils habitent en temps de crise. Είναι ένας «φουτουριστικός μύθος» για το πώς μπορούμε να επανασυνδεθούμε με τον φυσικό κόσμο μετά το Capitalocene. Εδώ, η Azzopardi φαντάζεται νέες σχέσεις μεταξύ των ειδών: πεταλούδες ισορροπούν στις άκρες των δακτύλων, μάτια κρυφοκοιτάζουν μέσα από κάκτους και μικροσκοπικά βελάκια ψαριών στα ρηχά. Αλλού, βράχοι με βρύα βυθίζονται προς τα βαθιά και οι κεραυνοί χτυπούν πάνω από τις σκοτεινές γραμμές του ορίζοντα. Η χρωματική παλέτα είναι γεμάτη από βαθύ πράσινα, ονειρεμένα μοβ και παστέλ ροζ. «Για πολύ καιρό, η δυτική φιλοσοφία έκανε τα πάντα για να διακρίνει τον άνθρωπο από το ζώο, τη φύση από τον πολιτισμό μέχρι το σημείο να πιστεύει ότι βρισκόμαστε έξω από τη σφαίρα των ζωντανών», συνεχίζει η Azzopardi. Είναι μια τάση που προβλέπεται να συνεχιστεί στον 21ο αιώνα: ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το 68% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε αστικές περιοχές μέχρι το 2050. «Σε αυτό το έργο προβάλλω τον εαυτό μου μετά από αυτήν την εποχή. Χτίζω ένα φανταστικό οικοσύστημα για να δημιουργήσω φανταστικά ικανά να ξεπεράσουν την αντικειμενοποίηση των ζωντανών και να επιδιορθώσουν τη σχέση μας μαζί τους». Η Azzopardi είναι ο νικητής του Βραβείου Aesthetica Editorial, που προσφέρεται μέσω του Φεστιβάλ Φωτογραφίας του Belfast 2023 – Open Submission. Η καλλιτέχνιδα ζει στα περίχωρα του Παρισιού, φτιάχνοντας σουρεαλιστικά, οικεία έργα που ξεπερνούν τα όρια μεταξύ πειραματικού και ντοκιμαντέρ. Έχει δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά όπως οι New York Times, British Journal of Photography, Fisheye και Ignant, ενώ πρόσφατα τιμήθηκε με το επιχορήγηση του ιδρύματος Lucie Emerging Artist. | chloemilosazzopardi.com Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο aestheticamagazine.com/ |