5 καλλιτέχνες που δεν ξέρατε ότι γεννήθηκαν στην Ουκρανία

Sonia Delaunay, Τρίπτυχο , 1963, Tate Gallery, Λονδίνο, Η.Β.

​Από τα χορευτικά χρώματα μέχρι ένα κινητικό μνημείο από χάλυβα, ανακαλύψτε τις ζωές και τα έργα πέντε σημαντικών και διεθνών σύγχρονων καλλιτεχνών – ο καθένας από τους οποίους γεννήθηκε σε πόλεις της σημερινής Ουκρανίας στις αρχές του 20ου αιώνα.

1. Καζιμίρ Μάλεβιτς

Kazimir Malevich, Black Square , 1913, Κρατική Πινακοθήκη Tretyakov, Μόσχα, Ρωσία.

Το 1913, ο Kazimir Malevich (1879-1935) άλλαξε τον ρου της ιστορίας της τέχνης κάνοντας έναν πίνακα χωρίς εικονιστικό θέμα. Ως αποτέλεσμα, τον θυμόμαστε ως μια από τις κρίσιμες φιγούρες της αφαίρεσης . Αυτή η τολμηρή νέα προσέγγιση στη ζωγραφική κυριάρχησε γρήγορα στη σύγχρονη τέχνη.

Γεννημένος στο Κυβερνείο του Κιέβου στην τότε Ρωσική Αυτοκρατορία (σημερινή Ουκρανία) από πολωνική οικογένεια, ο Μάλεβιτς πάντα γοητευόταν από την πνευματική φύση των απλών σχημάτων. Εφηύρε ένα καλλιτεχνικό κίνημα που ονομαζόταν Suprematism , το οποίο είχε ως στόχο να αποδομήσει το θέμα ενός πίνακα μέχρι τα πιο βασικά του συστατικά.

Το Μαύρο Τετράγωνο έδειξε την απλή δύναμη και τις δυνατότητες της αφηρημένης τέχνης. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Μάλεβιτς παρουσίασε για πρώτη φορά τον πίνακα  με τρόπο που παραδοσιακά προορίζεται για θρησκευτικές εικόνες. Αν και αμφιλεγόμενο, αυτό τόνισε την προσωπική πνευματικότητα του καλλιτέχνη .

Ο Μάλεβιτς και οι οπαδοί του δεν άργησαν να εγκαταλείψουν εντελώς τη ζωγραφική πραγματικών θεμάτων. Σχετικά με το Black Square , ο καλλιτέχνης έγραψε αργότερα,

" Προσπαθώντας απεγνωσμένα να απελευθερώσω την τέχνη από το νεκρό βάρος του πραγματικού κόσμου, κατέφυγα στη μορφή της πλατείας."

2. Sonia Delaunay

Sonia Delaunay, Electric Prisms , 1914, Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Κέντρο Πομπιντού, Παρίσι, Γαλλία. Ιστοσελίδα του Μουσείου .

​Σε συνεργασία με τον σύζυγό της Robert Delaunay, η Sonia Delaunay (1885-1979) δημιούργησε ένα νέο καλλιτεχνικό κίνημα που ονομάζεται  Orphism . Όπως και άλλοι ορφιστές, χρησιμοποίησε δραματικά χρώματα και δυναμικά σχήματα για να δημιουργήσει μοτίβα εμπνευσμένα από τις ιδιότητες του φωτός και του ήχου.

Ο Delaunay γεννήθηκε στην Οδησσό της Ουκρανίας (τότε Ρωσική Αυτοκρατορία), αλλά μετακόμισε στο Παρίσι στις αρχές του 1900. Εκεί, ανακάλυψε όλα τα πράγματα avant-garde , από την κυβιστική ζωγραφική μέχρι το μοντέρνο σχέδιο μόδας . Το αποτέλεσμα της δουλειάς της είναι ένα ενεργητικό συνονθύλευμα σχημάτων και χρωμάτων που προκαλούν μια αίσθηση κίνησης.

Οι ζωντανοί πίνακες ζωγραφικής και τα εκκεντρικά σχέδια μόδας της Sonia Delaunay έκαναν δημοφιλή την αισθητική της γεωμετρικής αφαίρεσης στη σύγχρονη τέχνη. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, έγινε η πρώτη εν ζωή γυναίκα καλλιτέχνης που έκανε αναδρομική έκθεση στο Λούβρο.

​3. Λουίζ Νέβελσον

Louise Nevelson, An American Tribute to the British People , 1960-1964, Tate Gallery, Λονδίνο, UK. Ιστοσελίδα του Μουσείου .

​ Ουκρανοαμερικανίδα καλλιτέχνης Louise Nevelson (1899-1988) μετανάστευσε από την Περεϊάσλαβ τότε Ρωσική Αυτοκρατορία, το σημερινό έδαφος της Ουκρανίας, στις Ηνωμένες Πολιτείες ως παιδί. Αμέσως μετά την άφιξή της, γοητεύτηκε από την ανερχόμενη σκηνή της σύγχρονης τέχνης που ανακάλυψε στη Νέα Υόρκη.

Ως νέος καλλιτέχνης, ο Nevelson έλκεται προς τη γλυπτική με συναρμολόγηση από ξύλο. Σαν να ενώνει κομμάτια ενός παζλ, ο Nevelson συνδύασε πρώτες ύλες και βρήκε αντικείμενα για να σχηματίσει τεράστια αφηρημένα γλυπτά. Στη συνέχεια, ζωγράφισε τα τελευταία της κομμάτια -το καθένα συνήθως μια σύνθετη διάταξη ένθετων γεωμετρικών μορφών- σε μονόχρωμο μαύρο ή λευκό.

Τα μνημειώδη γλυπτά της Louise Nevelson διεκδίκησαν το δικαίωμα των γυναικών καλλιτεχνών να καταλαμβάνουν χώρο στον κόσμο της τέχνης, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ήταν μια από τις πρώτες γυναίκες καλλιτέχνες που μπήκαν στο ανδροκρατούμενο βασίλειο της τέχνης εγκατάστασης.

​4. Βλαντιμίρ Τάτλιν

Vladimir Tatlin, Μνημείο της Τρίτης Διεθνούς , 1919 (φωτογραφία του αρχιτεκτονικού μοντέλου). Wikimedia Commons (δημόσιος τομέας).

​Ένας Σοβιετικός αρχιτέκτονας που μεγάλωσε στο Χάρκοβο, τότε στη Ρωσική Αυτοκρατορία, ο Βλαντιμίρ Τάτλιν (1885-1953) έγινε διάσημος για το σχεδιασμό ενός κτιρίου που δεν χτίστηκε ποτέ στην πραγματικότητα. Τα επικά του σχέδια για το Μνημείο της Τρίτης Διεθνούς (κοινώς γνωστό ως Πύργος του Τάτλιν ) ήταν θεμελιώδη για τον Κονστρουκτιβισμό . Αυτό το κίνημα ευνόησε τη βιομηχανική συγκέντρωση υλικών για πρακτικούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένης της προπαγάνδας.

Ο Πύργος του Τάτλιν είχε στόχο να εμπνεύσει την τάξη του προλεταριάτου να ξαναχτίσει μια ισχυρότερη και πιο σύγχρονη Σοβιετική Ένωση. Είχε προβλεπόμενο ύψος 1300 πόδια (περίπου 396 μέτρα) – διπλάσιο από το ύψος του Empire State Building – και θα χρησιμοποιούσε αποκλειστικά σύγχρονα υλικά όπως ατσάλι και γυαλί.

Το μνημείο σχεδιάστηκε επίσης για να βρίσκεται σε συνεχή κίνηση. Είχε έναν κάτω κύλινδρο που περιστρεφόταν μία φορά το χρόνο και στέγαζε μια αίθουσα συνελεύσεων. ένα μεσαίο τριγωνικό στοιχείο που περιστρεφόταν μία φορά το μήνα και στέγαζε κομμουνιστικά κυβερνητικά γραφεία. και έναν κορυφαίο κώνο που περιστρεφόταν μία φορά την ημέρα και στέγαζε την πρέσα. Αυτό το έκανε τη λειτουργική και αισθητική επιτομή των κονστρουκτιβιστικών ιδανικών.

Αν και δεν υπήρξε ποτέ πέρα ​​από ένα σχέδιο, ο Πύργος του Τάτλιν αμφισβήτησε προκαταλήψεις σχετικά με τη μορφή και τη λειτουργία της αρχιτεκτονικής στον σύγχρονο κόσμο.

5. Alexander Archipenko

Alexander Archipenko, Γυναίκα που χτενίζει τα μαλλιά της , 1915, Tate Gallery, Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο. Ιστοσελίδα του Μουσείου .

Ο Αμερικανός γλύπτης, Alexander Archipenko , γεννήθηκε στο Κίεβο  και φοίτησε στη Σχολή Τέχνης του Κιέβου. Αφού πέρασε χρόνο στο Παρίσι, όπου ασπάστηκε τον κυβισμό , έγινε πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών και ακολούθησε μια καριέρα ως γλύπτης.

Εκτός από τον Πικάσο , ο Archipenko ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που εφάρμοσε τις αρχές του κυβισμού σε ένα τρισδιάστατο μέσο. Φαντάστηκε ξανά την ανθρώπινη φιγούρα ως ένα συνονθύλευμα απλουστευμένων γεωμετρικών σχημάτων και των αρνητικών χώρων μεταξύ τους. Και, όπως οι κυβιστές ζωγράφοι, ο Archipenko απεικόνισε πολλές απόψεις ενός μόνο θέματος ταυτόχρονα στα γλυπτά του.

Ο Archipenko βοήθησε στην εισαγωγή του κυβισμού στο αμερικανικό κοινό. Το έργο του εκτέθηκε επίσης ως «εκφυλισμένη τέχνη» κάτω από το ναζιστικό καθεστώς—το οποίο μόνο χρησίμευσε για να αποδείξει τη σημαντική επιρροή του στη Μοντέρνα Τέχνη.

Αρχικά δημοσιεύθηκε στο dailyartmagazine

---

​*Ακολουθήστε μας στο Google News, Facebook, instagram, twitter και γίνετε μέρος της κοινότητας μας στο Discord.

*Υποστηρίξτε μας μέσω του Patreon η του PayPal.