 Το παλαιότερο γνωστό ζωντανό δέντρο - ένα πεύκο Great Basin που είναι περίπου 5.000 ετών - βρίσκεται στα Λευκά Όρη της Καλιφόρνια. Η συγκεκριμένη τοποθεσία του κρατείται μυστική από τους φύλακες, για να μην κοπεί. Αν και αυτό το παράδειγμα είναι ιδιαίτερα συναρπαστικό, υπάρχει μια εγγενής αίσθηση μυστηρίου για όλα τα δάση. Συχνά περιγράφονται ως «πυκνά», «βαθιά» ή «σκοτεινά». Τα παραμύθια τείνουν να επικεντρώνονται γύρω τους: ο Χάνσελ και η Γκρέτελ, η Κοκκινοσκουφίτσα και η Χιονάτη είναι αξιομνημόνευτα παραδείγματα. Το πιο σημαντικό, είναι θεμελιώδεις για τη ζωή στη γη: καθαρίζουν τον αέρα που αναπνέουμε και παρέχουν προστασία για αμέτρητα είδη. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, απειλούνται. Από το 1990, ο κόσμος έχει χάσει περίπου ένα δισεκατομμύριο στρέμματα δάσους. Ακολουθούν πέντε φωτογράφοι που το έργο τους είναι εμπνευσμένο από τα δάση.  Suzanne Moxhay Το έργο της Suzanne Moxhay (γενν. 1976) αναπτύχθηκε από ένα ενδιαφέρον για τα σκηνικά ταινιών, όπου φυσικά και τεχνητά στοιχεία συγχωνεύονται για να βυθίσουν τον θεατή σε έναν φανταστικό κόσμο. Αντλώντας από ένα αρχείο που κυμαίνεται από βιβλία των μέσων του αιώνα έως σύγχρονες φωτογραφίες, δημιουργεί αφηγηματικά φωτομοντάζ που θυμίζουν άδεια σκηνικά, ενώνοντας το εξωτερικό και το εσωτερικό. Αναφερόμενος σε εικονογραφικές και κινηματογραφικές συμβάσεις, η Moxhay αποκαλύπτει τα εγγενώς ανησυχητικά στοιχεία αυτής της οικειοποιημένης εικόνας. Χώροι που αρχικά φαίνονται αληθινοί αρχίζουν να καταρρέουν. Ο θεατής εμπλέκεται στην κατασκευή αυτών των εικόνων, οι οποίες παίζουν με ανωμαλίες υφής, επιφάνειας και βάθους. και κλίμακα, κίνηση και αρχιτεκτονική. suzannemoxhay.com  Jasper Goodall Το 2014, ο Jasper Goodall (γενν. 1973) άφησε μια καριέρα στην εικονογράφηση για να μελετήσει την Ψυχοσύνθεση: ένα πεδίο υπαρξιακής ψυχολογίας που επικεντρώνεται στην εξερεύνηση βαθύτερων κέντρων ταυτότητας, με στόχο την επίτευξη αληθινής «αυτοπραγμάτωσης». Σε αυτήν την περίοδο του «δημιουργικού λήθαργου», ο Goodall άρχισε να ενδιαφέρεται για ταξίδια – ειδικά εκείνα που επικεντρώνονται στον κόσμο μετά το σκοτάδι. Σημειώνει: «Με ενδιαφέρουν οι ιδέες γύρω από το να χαθώ – θέματα μοναξιάς και υποχώρησης. Στον ξέφρενο κόσμο μας, το νυχτερινό δάσος φαίνεται να είναι το ακριβώς αντίθετο από τις πολυάσχολες, γεμάτες πολυμέσα μέρες μας. Είναι ένα μέρος στο οποίο για λίγες ώρες δεν ακούγεται ανθρώπινη φωνή. Το περιβάλλον επιστρέφει προσωρινά στη φύση». Σε αυτές τις βελούδινες εικόνες, βγαλμένες από το μονοπάτι του λυκόφωτος, ο Goodall δημιουργεί μια ωδή στη βραδιά. Η ησυχία αγκαλιάζεται, ενώ τα κλαδιά και τα πεσμένα φύλλα γίνονται νέες μορφές νομίσματος: ο χρυσός, το ασήμι και ο μπρούτζος λάμπουν στα βάθη του μαύρου. jaspergoodall.com
Noémie Goudal Η Παλαιοκλιματολογία είναι η μελέτη των αρχαίων κλιμάτων – εκείνων που υπήρχαν πριν από τις άμεσες μετρήσεις της θερμοκρασίας, της απόστασης και του χρόνου. Μέσα από αυτό το πεδίο, οι ερευνητές εξετάζουν δακτυλίους δέντρων, ιζήματα, κοράλλια και πυρήνες πάγου, αποκαλύπτοντας δεδομένα που καλύπτουν τις γεωλογικές ηλικίες της Γης. Ορισμένες ουσίες μπορούν να ληφθούν δείγματα και να αναλυθούν για την ανασύσταση δραματικών οικολογικών αλλαγών και να συναχθούν μοτίβα από αυτές. Στόχος: η καλύτερη κατανόηση του παρελθόντος, του παρόντος και του πιθανού μελλοντικού περιβάλλοντος. Η Noémie Goudal (γεν. 1984) είναι Γαλλίδα καλλιτέχνης που ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Η Goudal έχει επαινεθεί ευρέως για τις έρευνές της σχετικά με το προτεινόμενο Anthropocene, καθώς περιλήφθηκε στη μεγάλη λίστα για το βραβείο Aesthetica Art Prize το 2015 και προστέθηκε στις συλλογές του Centre Pompidou, Foam Amsterdam και Fotomuseum Winterthur. Η τελευταία της σειρά, Post Atlantica, εξετάζει τη μεγαλύτερη αφήγηση της διάρκειας ζωής της Γης 4,543 δισεκατομμυρίων ετών. noemiegoudal.com  Ellen Jantzen Η εφεύρεση της αναλογικής κάμερας έδωσε τη δυνατότητα στους ανθρώπους να συλλάβουν το φως, δημιουργώντας σταθερές στιγμές στο χρόνο. Με τον ίδιο τρόπο που τα μάτια μας επεξεργάζονται τις οπτικές πληροφορίες και ο εγκέφαλός μας ερμηνεύει το νόημα, ωστόσο, οι φωτογραφίες δεν παρείχαν ποτέ αδιαμφισβήτητη καταγραφή γεγονότων. Όπως σημειώνει ο Clément Chéroux, Chief Curator of Photography στο MoMA της Νέας Υόρκης: «Η φωτογραφία δεν είναι η αντικειμενική συσκευή εγγραφής που ονειρευόντουσαν οι υποστηρικτές του ιστορικισμού. Η λειτουργία του φωτογράφου στην πραγματικότητα είναι παρόμοια με αυτή του ιστορικού στο παρελθόν για να το μετατρέψει σε ιστορία». (Από το 1839: Έντεκα Δοκίμια στη Φωτογραφία, MIT Press, 2021). Η άνοδος των ψηφιακών φωτογραφικών μηχανών, με τη σειρά του, σημαίνει ότι δεν αποθηκεύουμε πλέον φωτογραφίες ως θύλακες φωτός και σκότους, αλλά ως σειρές αριθμών, που μπορούν να επεξεργάζονται αμέσως. Η Ellen Jantzen (γεν. 1946) εφιστά την προσοχή στις διαδικασίες επεξεργασίας που καθορίζουν μεγάλο μέρος των σημερινών μέσων – τέντωμα, κοπή και επικόλληση δειγμάτων από τον οργανικό κόσμο. ellenjantzen.com  Ellie Davies Σε μια επιθυμία να επανασυνδεθεί με τη φύση, η Ellie Davies (γενν. 1976) κάνει κολάζ φωτογραφίες της πλούσιας δασοκομίας και του νυχτερινού ουρανού. Στα αστέρια (2014-2015), επανατοποθετεί εικόνες που τραβήχτηκαν από το τηλεσκόπιο Hubble τοποθετώντας τες σε γραφικά τοπία. Οι αρχαίες περιοχές δέντρων διανθίζονται με εικόνες του Γαλαξία, του Ωμέγα Κενταύρου, του σμήνους Norma και των εμβρυϊκών αστεριών. Αυτό το μείγμα πυκνής πρασινάδας με αστραφτερά φώτα δημιουργεί μια μυστικιστική αύρα, που γιορτάζει τη σαγηνευτική ομορφιά που ενυπάρχει στη βιολογική αρένα. Η τοποθέτηση των αστεριών σε ξέφωτα προσελκύει τον θεατή σε κάθε εικόνα. Κάθε έργο αντικατοπτρίζει μια σύνδεση μεταξύ του δασικού χώρου και του άυλου και άγνωστου σύμπαντος, το οποίο, με τη σειρά του, περικλείει τα συναισθήματα της απόσπασης της Davies όταν βρίσκεται σε ένα φυσικό περιβάλλον. Η καλλιτέχνιδα έλκεται από το θαύμα του δάσους, αλλά την αποξενώνει η θεμελιώδης ετερότητά του, χωρίζοντάς την από μια πραγματικά καθηλωτική σχέση με τον φυσικό κόσμο. elliedavies.co.uk Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο aestheticamagazine |
Η σύγχρονη τέχνη στην ελλάδα και στο εξωτερικό, εικαστικά, γλυπτική, κατασκευές, καλλιτέχνες, γκαλερί, πολιτισμός |
