 Milk, από Lucy + Jorge Orta Το γάλα είναι εργαλείο της αυτοκρατορίας, κεντρικό μοτίβο του μητρικού σώματος και βασικό στοιχείο της ανθρώπινης διατροφής και είναι μοναδικό στην ικανότητά του να διασχίζει πολιτικές, πολιτιστικές και οικονομικές σφαίρες. Τώρα, η συλλογή Wellcome συνδυάζει αυτά τα ανόμοια σκέλη σε μια νέα έκθεση τέχνης στο Λονδίνο, το «Milk», η οποία εξετάζει τα πάντα, από την αντιληπτή καθημερινή υγιεινή συνήθεια μέχρι την κατάσταση του γάλακτος ως εργαλείο μάρκετινγκ για τη λευκή πυρηνική οικογένεια, παράλληλα με μια ευρύτερη εξέταση της αλλαγής τοπίου της γαλακτοκομίας.  Χωρίς τίτλο , Julia Bornefeld, 1995 Γάλα: εξερευνώντας την πολιτική των γαλακτοκομικών «Το γάλα είναι υφαντό στην καθημερινότητα της ζωής μας, είτε είναι σε ένα φλιτζάνι τσάι ή καφέ, είτε στη ρουτίνα της σίτισης των βρεφών. Είναι κάτι που πολλοί από εμάς θεωρούμε δεδομένο», λένε οι επιμελητές της έκθεσης Marianne Templeton και Honor Beddard. «Είναι επίσης ένα μέσο μέσω του οποίου μπορούμε να ξεδιαλύνουμε μεγαλύτερες ερωτήσεις σχετικά με τη διατροφή και το διατροφικό μας σύστημα, την πολιτική και την οικονομία της διατροφής των βρεφών, τις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων, ζώων και του περιβάλλοντος. Γιατί τρώμε και πίνουμε αυτό που κάνουμε και ποιος μπορεί να επιλέξει τι τρώει; Το γάλα είναι κεντρικό στη δίαιτα πολλών ανθρώπων στο Ηνωμένο Βασίλειο για περισσότερο από έναν αιώνα. Τα περισσότερα νοικοκυριά εξακολουθούν να αγοράζουν γάλα, αλλά υπάρχουν πλέον πολλές διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις γάλακτος. Βρισκόμαστε επίσης σε ένα σταυροδρόμι για τη γαλακτοβιομηχανία μετά το Brexit, με τη δυνατότητα νέων πολιτικών να διαμορφώσουν τον τομέα και την επείγουσα ανάγκη για γεωργία με συνείδηση του κλίματος. Ταυτόχρονα, το μητρικό γάλα ανοίγει τον δρόμο του στις διαδικτυακές αγορές και οι εταιρείες αρχίζουν να δημιουργούν πρωτότυπες συνθετικές εκδόσεις ανθρώπινου γάλακτος».  'Milk', Wellcome Collection, 2023 Αυτή η ξεχωριστή ιδιότητα που δίνεται στο γάλα αντικατοπτρίζεται εδώ σε ένα συνονθύλευμα μέσων, από ιστορικά μοντέλα σε τερακότα ενός μουλαριού που κουβαλούσε τυρί, που χρονολογούνται από τον 3ο ή 2ο αιώνα π.Χ., μέχρι σύγχρονα έργα καλλιτεχνών όπως οι Julia Bornefeld, Sarah Pucill, Hetain. Patel και Lucy + Jorge Orta. Συνδυάζουν υλικά, από το μάρκετινγκ της δεκαετίας του 1930 έως ένα μπιμπερό του 19ου αιώνα, σε μια ποικιλόμορφη εξερεύνηση για το πώς το γάλα έγινε βασικό στοιχείο της καθημερινής μας διατροφής. Ο πολιτικός ρόλος του Milk οφείλεται εν μέρει στον ρόλο του στις εκστρατείες μάρκετινγκ λευκών οικογενειών - το πρόσωπο του γάλακτος - αλλά αναγνωρίζει επίσης τον αντίκτυπο της ευγονιστικής χειραγώγησης του Herbert Hoover στη σχέση μεταξύ «φυσικού» γάλακτος και κοινωνικής αγνότητας. Αυτές οι αναφορές βρίσκονται δίπλα σε προσωπικές αφηγήσεις που διερευνούν την πειρατεία της αφήγησης του θηλασμού από εταιρείες γάλακτος, τροφοδοτώντας θέματα αυτοκρατορίας και εξερεύνησης, μια ένταση που εκφράζεται στο έργο των καλλιτεχνών. «Μια νέα παραγγελία από την Ilana Harris-Babou, Let Down Reflex, συνδυάζει προσωπικές μαρτυρίες για το θηλασμό από τη μητέρα, την αδερφή και την ανιψιά της καλλιτέχνιδας με το ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο που περιβάλλει τη βρεφική σίτιση», λένε οι επιμελητές. «Διερευνά τη σχέση του ατόμου με τα συστήματα μητρικής υγειονομικής περίθαλψης, τις ανισότητες μέσα σε αυτές τις δομές και πώς αυτές επηρεάζουν τις επιλογές που είναι διαθέσιμες στους νέους γονείς. Η μαρτυρία από πρώτο χέρι σε αυτό το έργο μας επιτρέπει να σκεφτούμε τη μετάδοση της μητρικής γνώσης και πώς αυτές οι ιδέες και πεποιθήσεις βρίσκονται δίπλα στα μηνύματα δημόσιας υγείας. Το έργο αναφέρεται στο νανούρισμα «All the pretty horses», το οποίο λέγεται ότι τραγούδησε μια σκλαβωμένη Αφρικανή μητέρα που χωρίστηκε από το βρέφος της για να φροντίσει και να γαλουχήσει το παιδί του σκλάβου της.  Γάλα: Η ραχοκοκαλιά της νεαρής Βρετανίας  Κανάτα κρέμας σε σχήμα αγελάδας. Λευκό με μεταφορά με μοτίβο μπλε ιτιάς Η έκθεση αποφεύγει μια αυστηρά χρονολογική σειρά, αν και οι επιμελητές επισημαίνουν ότι για να κατανοήσουμε το μέλλον του γάλακτος, πρέπει να εδραιωθεί ξεκάθαρα η ιστορία. «Αυτό που είναι αξιοσημείωτο σε πολλές περιπτώσεις είναι ότι μπορεί να κοιτάτε ένα ιστορικό αντικείμενο, αλλά πολλά από τα ερωτήματα που εγείρει εξακολουθούν να είναι πολύ επίκαιρα σήμερα. Για παράδειγμα, στην ενότητα για την Επιστημονική Μητρότητα έχουμε συμπεριλάβει μερικές ζυγαριές για βρέφη από κροσέ από τη δεκαετία του 1930. Αυτά θα είχαν χρησιμοποιηθεί από επισκέπτες υγείας κατά τη διάρκεια επισκέψεων στο σπίτι σε νέες μητέρες για να ζυγίσουν το βρέφος. Αυτά τα βάρη θα είχαν σχεδιαστεί σε γραφήματα ανάπτυξης με βάση τυποποιημένα βάρη για την ηλικία του μωρού. Μια αντιληπτή «αποτυχία» να ανταποκριθεί σε αυτά τα πρότυπα ή προσδοκίες μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα ντροπής ή άγχους, παρόλο που αυτά τα πρότυπα δεν αναγνωρίζουν τους πολλούς διαφορετικούς παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το βάρος γέννησης, για παράδειγμα τις συνθήκες υγείας ή το εισόδημα. Το ζύγισμα των βρεφών και η βάση δεδομένων και μετρήσεων για τον προσδιορισμό της υγιούς προόδου ενός βρέφους εξακολουθεί να συζητείται ευρέως σήμερα, με πολλούς να πιστεύουν ότι τροφοδοτεί ανασφάλειες σχετικά με το ανεπαρκές μητρικό γάλα που μπορεί να εμποδίσει την πρόοδο του θηλασμού».  Milking Practice with Artificial Udders , Evelyn Mary Dunbar, 1940 Τελικά, οι επιμελητές επιθυμούν οι επισκέπτες να εξετάσουν ερωτήσεις όπως γιατί πιστεύουμε ότι το γάλα είναι τόσο απαραίτητο για την υγεία μας, ποιος αποφασίζει τι είναι καλή υγεία, σε ποιες αξίες βασίζονται τα διατροφικά μας συστήματα και πώς έχει χρησιμοποιηθεί το γάλα για να ασκήσει δύναμη επίσης καθώς παρέχουν φροντίδα. «Το γάλα είναι ένα θέμα τόσο προσωπικό όσο και πολιτικό και η έκθεση στοχεύει να δείξει πώς αγγίζει πολλές πτυχές της ζωής μας, είτε το πίνουμε είτε όχι», προσθέτουν οι επιμελητές. «Ελπίζουμε ότι οι επισκέπτες θα εξετάσουν τις επιπτώσεις της τυποποίησης και της ρύθμισης του γάλακτος και των φορέων που το παράγουν και το καταναλώνουν, καθώς και τον ρόλο που έχουν διαδραματίσει η επιστήμη και η βιομηχανία στη διαμόρφωση ιδεών για το γάλα που υπάρχουν σήμερα στη Βρετανία». Το Milk επιμελείται η Marianne Templeton και η Honor Beddard, είναι ανοιχτό μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου 2023 και είναι δωρεάν για επίσκεψη. wellcomecollection.org Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο www.wallpaper.com/ |
Η σύγχρονη τέχνη στην ελλάδα και στο εξωτερικό, εικαστικά, γλυπτική, κατασκευές, καλλιτέχνες, γκαλερί, πολιτισμός |