Ο πρωτοπόρος του πουαντιγισμού και του νεοϊμπρεσιονισμόυ Georges Seurat (1859-1891) ζωγράφισε έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους και αναπαραγόμενους πίνακες στον κόσμο: "Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί La Grande Jatte". Γεννημένος σε μια πλούσια παριζιάνικη οικογένεια, ο Seurat σπούδασε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι και συνέχισε να εκθέτει στο επίσημο σαλόνι. Τα σχέδιά του με κραγιόνια Conté έχουν πολύ λεπτή τονική διαβάθμιση που φαίνεται να λαμπυρίζουν, προμηνύοντας το αποτέλεσμα που δημιουργεί ο πουαντιλισμός, μια επαναστατική τεχνική ζωγραφικής που ανέπτυξε συστηματικά στα μέσα της δεκαετίας του 1880. Οπαδός των τελευταίων επιστημονικών θεωριών για το χρώμα και την όραση, ο Seurat εμπνεύστηκε από την ανακάλυψη του Michel Eugène Chevreul ότι η αντιπαράθεση δύο χρωμάτων δημιουργεί ένα άλλο χρώμα όταν το βλέπει κανείς από απόσταση. Ο Seurat εφάρμοσε σκόπιμα χρώμα χρησιμοποιώντας την επιστήμη της οπτικής για να δημιουργήσει μια νέα οπτική γλώσσα που ονόμασε Chromoluminarism. Ο πουαντιγισμός περιλαμβάνει την προσεκτική εφαρμογή και την παράθεση μικροσκοπικών κουκκίδων ή σημείων χρώματος. Αυτά αναμιγνύονται από απόσταση, στο μάτι του θεατή, δημιουργώντας ένα ευρύτερο φάσμα αποχρώσεων και φωτεινότητας, μάλλον όπως το πώς τα pixel στις οθόνες μας δημιουργούν χρώμα και σχήμα τώρα. Ο Seurat προτιμούσε τον όρο "divisionism", αλλά ο pointillism είναι η φράση που καθιερώθηκε. Ενώ οι ιμπρεσιονιστές όπως ο Monet και ο Pisarro αντιπαραθέτουν ενστικτωδώς κουκκίδες χρώματος, ο Seurat ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που χρησιμοποίησε μια συστηματική, επιστημονική προσέγγιση. Σε αντίθεση με τους ιμπρεσιονιστές, το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς του γινόταν στο στούντιό του. Ο πρώτος σημαντικός πίνακας του ήταν οι Λουόμενοι στο Ασνιέρ (1884), ο οποίος συνέθεσε τον ιμπρεσιονισμό και την επιστημονική θεωρία των χρωμάτων. Απορρίφθηκε από το Σαλόνι του Παρισιού, ο πίνακας παρουσιάστηκε στο Groupe des Artistes Indépendants τον Μάιο του 1884. Απογοητευμένος από τις κακές οργανωτικές δεξιότητες των Indépendants, ο Seurat δημιούργησε την Société des Artistes Indépendants με μια ομάδα καλλιτεχνών που περιλάμβανε τον Paul Signac, έναν άλλο ισχυρό υποστηρικτή του πουαντιγισμού. Οι πιο επίπεδες, πιο γραμμικές δομές του Seurat και η μεθοδική χρήση του χρώματος επηρέασαν πολλούς μεταγενέστερους ζωγράφους, συμπεριλαμβανομένων των van Gogh, Picasso, Mondrian και Kandinsky. Ξεκίνησε το 1884, το τεράστιο A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte χρειάστηκε δύο χρόνια για να το ζωγραφίσει. Έχει απήχηση στους θεατές από την πρώτη του προβολή, αν και εκείνη την εποχή είχε κακή κριτική. Απεικονίζοντας ένα ευρύ τμήμα του παρισινού πληθυσμού να απολαμβάνει το απόγευμα σε ένα δημοφιλές πάρκο στις όχθες του Σηκουάνα, ο πίνακας σκηνοθετείται σαν αιγυπτιακές ή ελληνικές ζωφόρους. Ο Seurat ήθελε να εμποτίσει τη σύγχρονη σκηνή του από τη ζωή του με έναν αέρα αρχαιότητας. Η ζωγραφική του είχε τεράστιο αντίκτυπο τόσο στον κόσμο της τέχνης όσο και στον λαϊκό πολιτισμό. Έχει παρουσιαστεί σε πολλές ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές, συμπεριλαμβανομένων των Ferris Bueller's Day Off και Sesame Street . Ο πίνακας ενέπνευσε ακόμη και ένα δημοφιλές μιούζικαλ του Broadway, Stephen Sondheim και James Lapine, Sunday in the Park With George. Ανήκε στην οικογένεια Seurat μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, το A Sunday Afternoon on the Island of La Grande Jatte έγινε μέρος της συλλογής του Ινστιτούτου Τέχνης του Σικάγο το 1925, όπου αυτό το περίφημο έργο εκτίθεται σε λευκό πλαίσιο ειδικά κατασκευασμένο. Ο Seurat πέθανε τραγικά νωρίς, στα 31 του, από άγνωστη ασθένεια. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο artandobject *Ακολουθήστε μας στο Google News, Facebook, instagram, twitter και γίνετε μέρος της κοινότητας μας στο Discord.
|