Για την πρώτη του ατομική έκθεση με τη γκαλερί, ο McArthur Binion παρουσιάζει ένα νέο σύνολο έργων που δημιουργήθηκε στο Σικάγο, όπου ζει και εργάζεται κυρίως. Πίνακες ζωγραφικής με λαδόκολλα μεγάλου μεγέθους συγκεντρώνονται στη γκαλερί Van Eyck με τον τίτλο "Visual:Ear", μια αναφορά στο διαρκές ενδιαφέρον του Binion για την οπτική μετάφραση της μουσικής σε χρώμα και μορφή. Το "Paper:Work", που εκτίθεται στη γκαλερί Rivoli, παρουσιάζει ένα σύνολο πρόσφατων σχεδίων. Η έκθεση παρέχει μια ολοκληρωμένη επισκόπηση του έργου του καλλιτέχνη σε μια ευρεία κλίμακα και παρουσιάζει τις τελευταίες εξελίξεις στην επί δεκαετίες πρακτική του. Οι πίνακες στο "Visual:Ear" δημιουργούν μια αποφασιστική θηλιά στο έργο του Binion και παραπέμπουν σε μια ιδέα που αποκρυσταλλώθηκε για πρώτη φορά πριν από περισσότερα από πενήντα χρόνια, ενώ σπούδαζε για το MFA του στη ζωγραφική στην Ακαδημία Τέχνης Cranbrook στο Bloomfield Hills του Μίσιγκαν. Βαθιά βυθισμένος στη μουσική, ειδικά στην τζαζ, ο Binion γοητεύτηκε από τα μη λεκτικά μέσα επικοινωνίας των εμπειριών του. Το πρώτο του έργο πάνω στο θέμα ήταν το Drawn Symphony:in:Sane Minor (1971), μια εικόνα ζωγραφισμένη στο χέρι πάνω από δέκα σελίδες μουσικού χειρογράφου. Ο όρος «οπτικό αυτί» χρονολογείται επίσης από αυτήν την περίοδο, με τον Binion να τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στη μεταπτυχιακή του εργασία το 1973. Αυτά τα έργα - που αντιπροσωπεύουν τις πρώτες προσπάθειες του Binion να μεταφέρει τους ρυθμούς και τις αισθήσεις της μουσικής με λέξεις και εικόνες - παρέμειναν αδρανείς στο μυαλό του, μέχρι να επανενεργοποιηθούν και οπτικοποιηθούν για τη συνεχιζόμενη σειρά ζωγραφικής του Visual:Ear. Τα έργα χρησιμοποιούν μια αφηρημένη, κολλάζ εικόνα μιας μουσικής παρτιτούρας, Still Standing Stuttering, του βραβευμένου με Πούλιτζερ συνθέτη Henry Threadgill, την οποία ο Binion παρήγγειλε προσωπικά ως απάντηση στον πίνακα του Stuttering:Standing:Still. Οι εικόνες στο Visual:Ear αποτελούνται από ποικίλες συνθέσεις. Η συμπερίληψη της έντυπης μουσικής αντιπροσωπεύει ένα άνευ προηγουμένου άνοιγμα του έργου σε εξωτερικές επιρροές. Προηγουμένως, ο Binion είχε χρησιμοποιήσει σχεδόν αποκλειστικά αυτοβιογραφικό υλικό πηγής στη δουλειά του, με σελίδες από το βιβλίο διευθύνσεων ή το διαβατήριό του, φωτογραφίες από το σπίτι της παιδικής του ηλικίας, τα χέρια του ή ιστορικές εικόνες που αφορούσαν την πρώιμη ζωή του στο Μισισιπή. Η εργασία με τις εικόνες της μουσικής παρτιτούρας ήταν ο καταλύτης για ένα τετράγωνο δίκτυο, κάτι που οδήγησε σε αυτό που ο Binion αποκαλεί «υπό συνείδηση» του έργου. The Visual: Οι ζωγραφιές αυτιών είναι ένας «χειροποίητος, γεωμετρικός τρόπος για να εισαγάγετε τη μουσική παρτιτούρα στο έργο». Το «υπό συνείδηση» —είτε αυτοβιογραφικό είτε σχετίζεται με τη μουσική— είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της δουλειάς του Binion και συνήθως αποτελείται από έντυπο υλικό. Πάνω από αυτό, ο καλλιτέχνης προσθέτει ένα στρώμα χρώματος. Η οπτική γλώσσα είναι αυτή του μινιμαλισμού και της αφαίρεσης: γραμμές, σειριακά μοτίβα και γεωμετρικά σχήματα. Για να δανειστούμε έναν μουσικό όρο, τα έργα έχουν μια δυαδική μορφή, με τα δύο στοιχεία να συγχωνεύονται τελικά σε ένα αδιαίρετο σύνολο. Αυτή η συνένωση, που βρίσκεται στον πυρήνα της πρακτικής του Binion, δημιουργεί πολλαπλά πεδία έντασης: μεταξύ του προσωπικού και του απρόσωπου, μεταξύ της μηχανικής αναπαραγωγής και της αργής, εντατικής εργασίας, και μεταξύ της αποκάλυψης και της απόκρυψης του «υπό συνειδητού». Τα έργα όχι μόνο μαρτυρούν το διαρκές ενδιαφέρον του Binion για τη μουσική αλλά και την πίστη του στο να μάθει να κοιτάζει ακούγοντας, και επίσης, να ακούει κοιτάζοντας. Όπως δηλώνει ο ίδιος, τα έργα της σειράς Visual:Ear αντιπροσωπεύουν «την αποσαφήνιση του χαρακτήρα [του] ως ζωγράφου». Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο flash---art.com/ *Ακολουθήστε μας στο Google News, Facebook, instagram, twitter και γίνετε μέρος της κοινότητας μας στο Discord.
|