Για την μάστιγα των επενδυτών του Λονδίνου και τη φωνή των ανθρώπων, ο Edwin, εγκαινιάζει την πρώτη του σόλο παράσταση «Shithouse to Penthouse» στο BSMT Space . Η ανάπτυξη του Λονδίνου από τη στέγαση και τους οικονομικούς χώρους καλλιτεχνών σε πολυώροφα διαμερίσματα πολυτελείας και την κόλαση των hotdesk είναι ίσως ακατάσχετη, αλλά τουλάχιστον απαιτεί σχολιασμό. Εκεί μπαίνει η εξυπνάδα και τα λόγια του Edwin. Για όποιον έχει περάσει από το Ανατολικό Λονδίνο, θα ήταν σχεδόν αδύνατο να μην είχε δει και κατανοήσει τουλάχιστον ένα από τα έργα του Edwin την τελευταία δεκαετία. Με μια αναδρομική έργων δρόμου παράλληλα με τη νέα του δουλειά, η έκθεση είναι μια ισχυρή κριτική στις στρατηγικές που εφαρμόζουν οι επενδυτές για να διογκώσουν τις αξίες της ιδιοκτησίας τους, τους καλλιτέχνες και τα έργα τέχνης που αποτελούν μέρος αυτών των μεθοδολογιών, καθώς και το τρέχον status quo της ζωής στο Λονδίνο. «Μερικές φορές η δουλειά μου μπορεί να είναι μια οικεία συνομιλία με τον εαυτό μου που τυχαίνει να είναι πολύ αξιόπιστη» – Edwin Περιέχεται στη φωνή της διαφωνίας που φωνάζει από τα έργα του στο δρόμο είναι ένα νεύμα με σεβασμό στη γενεαλογία των King Mob και Heathcote Williams, ενώ η σειρά αφισών διαμαρτυρίας του θυμίζει τον Steve «ESPO» Powers και τον Christopher Wool. Στο αντικρουόμενο κοινωνικό σχόλιό του, ο Edwin ισχυρίζεται ότι η τέχνη και η διαμαρτυρία είναι αχώριστες. Το «Shithouse to Penthouse», επιδιώκει, για πρώτη φορά σε σκηνικό γκαλερί, να εμπλέξει τον θεατή άμεσα με τις πολύπλευρες πτυχές του έργου του Edwin. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο streetartnews.net/ |