 Από μια φιλική φυλή γιγάντιων ζωόμορφων φιγούρων μέχρι πολυμεσικά ψυχεδελικά περιβάλλοντα, ένας ιδιότροπος κόσμος γεμάτος ήλιο από παιχνιδιάρικες εγκαταστάσεις και πολύχρωμες οθόνες πρόκειται να καταλάβει το Superstudio στο Μιλάνο. Η περιοδεύουσα έκθεση Pop Air που δημιουργήθηκε από το Μουσείο Balloon της Ρώμης θα κάνει στάση στη ζωντανή ιταλική πόλη από τις 23 Δεκεμβρίου έως τις 12 Φεβρουαρίου 2023, για να καλωσορίσει τη νέα χρονιά και να βυθίσει τους λάτρεις του σχεδιασμού σε μια σειρά διαδραστικών και αιθέριων χώρων για να τους πυροδοτήσει με περιέργεια. Η έκθεση, που επικεντρώνεται γύρω από το θέμα «Αέρας», συγκεντρώνει μεγάλα φουσκωτά έργα τέχνης από δεκαοκτώ καλλιτέχνες και συλλογικότητες τέχνης από όλο τον κόσμο. Συνολικά, το Pop Air στοχάζεται σε φανταστικές καλλιτεχνικές εκφράσεις και προτείνει μια δυναμική και κοινωνική σχέση μεταξύ περιβαλλόντων, ατόμων και σχεδίου.  Hypercosmo by Hyperstudio | εικόνα © Lux Eventi Διαμορφωμένη ως πρόσκληση για ανταλλαγή και κοινωνικοποίηση που ενεργοποιείται μέσω καλλιτεχνικών επιδόσεων, η έκθεση Pop Air ταξιδεύει τους επισκέπτες σε ονειρικές εγκαταστάσεις γεμάτες με τεράστια ζωόμορφα και ανθρωπόμορφα πλάσματα, παραστάσεις πολυμέσων, μεταφυσικές, νεφελώδεις ατμόσφαιρες και σουρεαλιστικά περιβάλλοντα. Οι εγκαταστάσεις μπαλονιών προσελκύουν τους επισκέπτες με τις αντισυμβατικές τους μορφές και τις καλειδοσκοπικές συστοιχίες χρωμάτων και ήχου, δημιουργώντας έναν νέο χώρο φυσικής, ψηφιακής και πολιτιστικής κοινωνικοποίησης. Από τη στιγμή που εισέρχονται, το κοινό τοποθετείται στην καρδιά ενός διαδραστικού, βιωματικού ταξιδιού που εμπλέκει τις αισθήσεις του, προκαλεί θαύματα και πυροδοτεί προβληματισμό.  ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΥ Ξεκινώντας το ταξίδι, διαδραστικά περιβάλλοντα που χαρακτηρίζονται από ποπ χρώματα και ειρωνικά υπονοούμενα καλωσορίζουν τον επισκέπτη κατά μήκος του «Balloon Street». Καθώς μπαίνουν, βυθίζονται στα πολύχρωμα και όλα τα περιβάλλοντα της καλλιτεχνικής συλλογικότητας Hyperstudio και του ντουέτου Quiet Ensemble στο οποίο η θάλασσα, ο ουρανός και η βροχή αποκτούν μια νέα σουρεαλιστική όψη. Και οι δύο δημιουργοί ερευνούν τη φύση και την παρατήρηση της ισορροπίας μεταξύ του χάους και της ακινησίας με τα αντίστοιχα «Hypercosmo» και «A quiet storm». Πιο μπροστά, ένα πολλαπλασιασμένο και ψυχεδελικό σύμπαν τυλιγμένο σε σπάνιες ατμόσφαιρες καλωσορίζει τον θεατή στο «Never ending stories» του στούντιο Motorefisico, όπου η αντίληψη του περιβάλλοντος χώρου αλλάζει με την κίνηση του ατόμου. Η αλληλεπίδραση μεταξύ κοινού και χώρου διερευνάται περαιτέρω στο «Giallo 368» από την κολεκτίβα Penique Productions. Η αποπροσανατολιστική παρέμβαση σε συγκεκριμένο χώρο περιβάλλει εξ ολοκλήρου ένα μεγάλο δωμάτιο και αλλάζει συνεχώς την αντίληψή του, μετατρέποντας τον χώρο σε μια ζωντανή αρχιτεκτονική που κινείται από τον αέρα που παράγεται από ανεμιστήρες.  Η καλλιτέχνιδα Karina Smigla-Bobinski, εμπνευσμένη από τις ανακαλύψεις της νευροεπιστήμης σχετικά με την αυτο-διαμόρφωση του εγκεφάλου, παρουσιάζει την πρωτοφανή «Polyheadra», μια διαδραστική εγκατάσταση που πυροδοτεί έναν άμεσο διάλογο με το κοινό. Καλούμενος να συμμετάσχει ενεργά στη διαμόρφωση του έργου, ο θεατής μπορεί να συναρμολογήσει φουσκωτούς σωλήνες διαφορετικών μεγεθών με διαρκώς μεταβαλλόμενους τρόπους και να καταγράψει το αποτέλεσμα μέσω φωτογραφιών και βίντεο. Ο αέρας γίνεται αρχιτεκτονικό στοιχείο με το «Tholos» της Plastique Fantastique, ένα αφιέρωμα στους ναούς της αρχαιότητας, που επισκέπτεται ξανά σε ένα φουσκωτό κλειδί. Η εγκατάσταση, που αποκαλύφθηκε ως παγκόσμια πρεμιέρα με αφορμή την έκθεση, αντανακλά ειρωνικά τη γεωμετρία και τις φόρμες αποκαλύπτοντας αθέατα στοιχεία από καθρέφτη και διαφανή υλικά.  Τα αντικείμενα της καθημερινής ζωής και η αλληλεπίδρασή τους με το χώρο διερευνώνται από τον εικαστικό καλλιτέχνη Cyril Lancelin με το μεγάλο, τυλιγμένο «Knot» του, του οποίου η αρχή και το τέλος δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά, και από τον Geraldo Zamproni με έδρα τη Βραζιλία με το «Volatile Structure» όπου τα μεγάλα κόκκινα μαξιλάρια φαίνονται να συγκρατούν την περιβάλλουσα δομή σε μια διαρκή ένταση μεταξύ περιεχομένου και πλαισίου. Ομοίως, εξερευνώντας τη σχέση μεταξύ κλίμακας και χώρου μέσα από απροσδόκητες φόρμες, ο γλύπτης Μαξ Στράιχερ παρουσιάζει το «Silenus», έναν κοιμισμένο γίγαντα μνημειακών διαστάσεων που δείχνει στον θεατή την ευαλωτότητά του. Μέσω της φουσκωτής τεχνολογίας φαίνεται να αναπνέει ή να κουνιέται αργά, όπως πριν ξυπνήσει. Στο στούντιο «Airship Orchesta» του Eness και στο «Ginjos» του Rub Kandy, φυλές μεγάλων φουσκωτών χαρακτήρων ζωντανεύουν το μονοπάτι της έκθεσης, υψώνονται πάνω από τους επισκέπτες για να τους καταβροχθίσουν με τις φωτεινές αποχρώσεις και τις παιχνιδιάρικες φόρμες τους. Οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν μια βόλτα ανάμεσα σε αυτά τα απροσδόκητα φιλικά τέρατα απολαμβάνοντας μια διαδραστική εμπειρία ήχου και φωτός.    Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο www.designboom.com/ *Ακολουθήστε μας στο Google News, Facebook, instagram, twitter και γίνετε μέρος της κοινότητας μας στο Discord.
|
Η σύγχρονη τέχνη στην ελλάδα και στο εξωτερικό, εικαστικά, γλυπτική, κατασκευές, καλλιτέχνες, γκαλερί, πολιτισμός |