Στα χέρια της Eva Jospin, το ταπεινό χαρτόνι μεταμορφώνεται σε ατμοσφαιρικά δάση, αρχιτεκτονικά θαύματα και μυστηριώδη μνημεία. Για περισσότερο από μια δεκαετία, η καλλιτέχνιδα έχει εξερευνήσει τις δυνατότητες του κυματοειδούς υλικού, στρώνοντάς το για να δημιουργήσει συμπαγή κομμάτια που μπορούν να σκαλιστούν για να αποκαλύψουν λεπτομερή τοπία και εσωτερικούς χώρους. Μια καθηλωτική εγκατάσταση για συγκεκριμένη τοποθεσία αμφισβητεί τις έννοιες της κλίμακας, ενώ μια σειρά από σχέδια και τρισδιάστατα κομμάτια επεκτείνονται στις δυνατότητες του χαρτιού με την προσθήκη μπρούτζινων και μεταξωτών ταπετσαριών. Με μήκος σχεδόν 6 μέτρα, στο "Galleria" δημιουργεί μια πύλη με μια περίτεχνη οροφή, με επένδυση από κόγχες - ή ίσως παράθυρα - που αποκαλύπτουν δασωμένες σκηνές, υφαντά υφάσματα και μικρά σχέδια. Η είσοδος, που πλαισιώνεται από δέντρα και υφές από ακατέργαστο μάρμαρο, προσκαλεί τους θεατές μέσα από μια μυστικιστική καμάρα. Η Jospin επικαλείται το κλασικό στυλ που συχνά συνδέεται με ιστορική σημασία και επιρροή, από αρχαία ερείπια μέχρι πολιτιστικά ιδρύματα και καθεδρικούς ναούς, αμφισβητώντας τις έννοιες της δύναμης και της σημασίας. Ο τίτλος, στα γαλλικά για τις «ανοησίες», αναφέρεται στην ευρωπαϊκή παράδοση του 18ου αιώνα να χτίζονται εξωφρενικές κατασκευές καθαρά για διακόσμηση, συχνά εμπνευσμένες από κατεστραμμένους ρωμαϊκούς ναούς ή μεσαιωνικά κάστρα. Η Jospin εξερευνά τις διασταυρώσεις της φύσης και του χειροποίητου μέσα από σχολαστικά σκαλισμένα μέλη δέντρων, πέτρινες εξάρσεις και εκλεπτυσμένες επιφάνειες. Χρησιμοποιώντας βιομηχανικά, καθημερινά υλικά όπως το χαρτόνι, το οποίο συχνά χρησιμοποιείται προσωρινά και στη συνέχεια απορρίπτεται, εξετάζει τις σχέσεις μεταξύ του καθημερινού και του ιερού, την ευθραυστότητα και την ανθεκτικότητα, καθώς και την εφήμερη και μονιμότητα. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο www.thisiscolossal.com/ |